Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende XXXVI. ¶ Een amoreus liedeken. 1. EEn Venus dierken heb ic wtuercoren Gheen schoonder en weet ic nv terstont Om haer so wil ic vruecht oorboren Jnt aensien van haren lachende mont Haer keelken wit haer borstkens ront. Maken mi vrolijc van sinne Schoonder en was noyt van moeder geboren This recht dat icse beminne 2. Ghelijc gout is haer hayr van coluere Twee oochskens ter amoreusheyt snel Twee borstkens root, soet van natuere. So is mijn lieueken dat weet ic wel Sedich van gheest ende niet rebel Si is mijnder herten keyserinne Jc en weet ter werelt geen lieuer creatuere This recht dat icse beminne 3. Noch heeft si een hoochmoedige coragie ende daer toe eenen fieren ganc. Jnt triumpheren bedrijft si ragie Jc en hoorde mijn dage noeyt soeter sanc. [p. 52] Dan si bedrijft met haren voys gheclanc. Het dunct mi puer een godinne Ghefaetsoeneert is si als een ymagie. This recht dat icse beminne. 4. Jc en can vergeten mijns liefs manieren Haer vriendelijc wesen, haer fier ghelaet. Crijghe ic geen troost door haer bestieren So wert mijn herte heel desperaet. mocht ic met haer myn troost myn toenerlaet So waer ick blijde van sinne Vruecht ende solaes soude ic hantieren Tis recht dat icse beminne 5. Princesse gent, die myn vruecht doet breeden Al mocht ic hebben van goude swaer Tghewichte van v, ic en sal van v niet scheeden Ghi blijft mijn liefste wederpaer Want aen v lief en weet ic gheenen maer Dan alle vruecht aen ghewinne haer wesen reyn en mach mi niet verleeden This recht dat icse beminne Vorige Volgende