Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende XXXVIII. ¶ Een nyeu liedeken. 1. EEn goet nyeu liet heb ick gedicht Met also droeuen sinne. Die liefste heeft mi daer toe gesticht Met haerder looser minne Jc en sal haer nemmermeer af gaen Bi daghe noch bi nachte Si cost mijn herteken so menighen traen Al heeftse mi nv ontrou ghedaen Noch staetse in mijn gedachte. [p. 54] 2. Noyt roose soet van soeter rueck En heeft mijn herteken so seer beuangen. Al hebbe ick somtijts quaet gheluck Naer haer staet mijn verlanghen Rijc god mocht noch eens anders gaen En mochte den tijt noch keeren Dat ic mocht troost van haer ontfaen So soude ic allen druck verslaen Ende altoos vruecht vermeeren 3. Met een die alder liefste mijn So ghinck ic vermeyden Jck en mach altoos bi v niet zijn Wi twee wi moeten scheyden Si hout mijn herteken so seer doorwont Hoe soude ick vrolijck wesen Dat heeft ghedaen haren rooden mont Mocht ick dien cussen ic waer ghesont. So waer mijn herteken ghenesen 4. Altijt staet si in mijn vermaen Ende al wt goeder duechden Mocht ic noch troost van haer ontfaen So waer mijn herte in vruechden Mer neen ick niet ic blijue alleyn Ende si heeft mi begheuen Si is nochtans dat liefste greyn Riese ick dit iaer noch twee voor eyn So mach ick vrolijck leuen 5. Oorlof schoon lief alst wesen moet Ende ick wil henen varen Jck bidde maria maghet soet Dat si ons wil bewaren Mijn sinnekens hadde ick op v ghestelt Schoon lief ist al verloren Jck minde v bouen goet oft ghelt Mi dunct dat v mijn vrientschap smelt Adieu mijn wtuercoren [p. 55] 6. Mer die dit liedeken eerstwerf sanck Dat was een ruyters gheselle Hi weets hem allen goeden danck Die duecht van hem ende van zijn boel vertellen Met schoone vroukens sidt hi op die banck Te biere oft te wijne Al is zijn borsse dicwils cranck Laghe hy in zijns boels armkens blanck. Het waer zijnder herten een medecijne Vorige Volgende