Horae Belgicae

[p. 94]

LXIII.
¶ Een oudt liedeken

HEt was een rijck boermans sone
Ende hi voer spelen opter straten
daer vant hi so huebschen maechdeken
Hi badt haer om eens bi te slapen
Hi badt haer om een slapen bi
Te rusten op haer sponde
Jc en sal van al die lieue langhe nacht
Mijn handeken bi v niet steken onder
Bidt ghi mi om een slapen bi
Dat gheeft mi ia groot wonder
Nv doet wt v hosen ende v schoen
Ende coemt hier bi mi onder
Doen hi bi dat meysken onder quam.
die ruyter viel in vake
Al had die nacht een iaer lanck gheweest
Hi hadde hem altemael doorslapen
Tsnachts ontrent der middernacht
Dat meysken keerde haer omme
dat dede si al om haer soete lief
Oft hi daer af yet hadde ontspronghen
Tsmorghens vroech doent was schoondach
Dat meysken lach in waken
Wel op seyt si wel lieue kinckelboer
Hier is te lanck gheslapen
Tsmorgens vroech alst was schoon dach
Die boer woude thuyswaert ganghen
Dat meysken maecte hem eenen haueren bry
Jn eene verroeste panne
Tsmorgens vroech alst was schoon dach
Ende hi thuys quam gheganghen
Nv segt mi segt mi lieue sone mijn
En hoe is v den strijt verganghen

[p. 95]

9.

Och moeder seyt hi moeder mijn

 

This mi so leyde verganghen

 

Dat meysken maecte mi eenen haueren bry

 

Jn een verroeste panne

10.

Sone seyde si sone mijn.

 

Dat is v alte groote schande.

 

Ghi moecht wel alle dese somer lanck

 

Gaen wachten alle die gansen vanden lande

11.

Och moeder sprac hi moeder mijn

 

dat waer mi alte grooten schande

 

Jc hadde veel lieuer dat hubsche meisken fijn

 

Dan alle die gansen vanden lande