Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende CXXVII. ¶ Vanden reghenboghe 1. OCh regenboge waer op stelt die ionghe helt zijn sinnen Jc heb verteert mijn ionghe iuecht Mijn goet ende al dat ic can ghewinnen Die eerste ioncfrouwe die was claer Dats maria die hoochgeloofde coninginne 2. Staet op sondaer hier is te lange geslapen Ons heer god die verleene mi eenen man Die mi sal helpen waken Ons heer god die verleene mi eenen man die mi mijn helm mijn wapen op sal binden [p. 193] 3. Noch weet ick drie vorsten hooch geseten Dat zijn drie heylige daghes lichten Daer so wert bi gheleken God vader, god sone, god heylighe gheest Die roepen wi aen in allen onsen nooden 4. Die iongelinc sprac, o doot mach ic met v niet verdinghen Jc wil v gheuen wat ic hae Ende wat ic can ghewinnen. Jc wil v gheuen siluer ende root gout Dat ghi mi laet leuen met mijnder vrouwen. 5. Die doot sprac, met mi en is geen verdingen die aerde en wil v niet langer draghen. die lucht wil v verslinden Maect v bereyt ghi iongelinck die doot coemt met crachte aenghedronghen 6. Die ionghelinck sprack, o doot en mach ic met v niet verdinghen. So sette ict op gods ghenade Ende op maria die hooch geboren coninginne 7. Die doot sprac, ic heb gedient der werelt. so lange Om eens so rijcker heeren sout Wat gaf hi mi te loone Mer een lijnen cleet ende clocken gheclanck Als ick van deser werelt moeste scheyden 8. Die ionghlinck sprack, och doot en sedt mi niet op een eynde Ghelijck men die verloren kinderen. Gheschiede mi dat, so waer mijn vruecht gans ten eynde Vorige Volgende