Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende [p. 195] CXXIX. ¶ Vanden Lantsknecht. 1. OCh moeder seyde si moeder Nv geeft mi goeden raet mi vrijdt een lantsknecht seere Hi volcht mi altijt na. 2. Vrijdt v een lantsknecht seere Volcht hi v altijt na So slaet v ooghen nedere Ende laet hem henen gaen 3. Och moeder seyde si moeder Dien raet en ben ic niet vroet Jck hebbe die lantsknecht lieuer Dan alle mijns vaders goet 4. Hebdy den lantsknecht lieuer dan alle ws vaders goet Och des moet god ontsermen Dat ic v oeyt gedroech 5. Hi namse al biden handen Bi haer snee witte hant. Hi leydese also verre Al daer hijt schoone vant 6. Wat gaf hi haer te loone Tot haren nieuwen iaer Een kindeken inde wieghen Met sinen ghecrulden haer 7. En gheeft ons god een knape So cleynen knapelkijn. So willen wi hem leeren scieten die wilde cleyn vogelkijn. 8. Ende geeft ons god een maget So cleynen maechdelijn. Wi willen haer leeren breyden Van siden een huyuelijn 9. Van siden was die huyue Van goude so was die snoer. [p. 196] daer sal die vrome lansknecht Sijn gheluwe hayr in doen. 10. Ten eynde van mijns liefs hoofde Daer staen drie boomkens fijn die een draecht noten muscaten die ander draecht nagelkijn 11. Den derden draecht fiolen. den liefste boele mijn Het soude wel bliuen verholen en dede dat cleyne kindekyn. 12. Teynden aen myns liefs voeten Staet een cofferkijn Ende daer leyt inne ghesloten dat ionghe herte mijn. 13. Die dit liedeken dichte dat was een lansknecht fijn Hi heuet so wel ghesongen. Tantwerpen al inden wijn. Vorige Volgende