Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende CXXXIV. ¶ Een nyeu liedeken. 1. O Venus wilt mi nv bistaen Hoort myn vermaen Wilt mi van druck ontslaen So dat ic mach ontfaen Troost van die liefste mijn So mach ic vrolijc zijn Myn sinnekens heeftse mi ontstolen Haer claer aenschyn heeft mi myn hert dooruloghen O Cupido met uwen staet Jc ben verwaet Helpt mi door uwen raedt Want mi mijn troost ontgaet Ende ick ben bedroghen 2. Sin ende moet mijn geest verblijt Jn druc af snijt Jn deser werelt wijt Tot alder nijders spijt Sal icxse beminnen Want si mijn sinnen Met venus vierken heeft ontsteken Haer blinde min sal my mijn hert doorbreken Wat ick veel truer ten baet mi niet [p. 202] Jck ben bespiet Twas venus diet my riet Jc woude wel dat zijt liet Want icse moet smeeken 3. Jc bidde v soete lief expaert dat ghijt mi verclaert Want ghi mijn hert beswaert Tot v neem ick mijn vaert Want ghi mi trueren doet Dus bid ic door ootmoet Dat ghijt in danc wilt ontfangen Jnder minnen spoet lide ic so swaer verlangen Want niet dan druck is mi present Jc blijf geschent Blees ic al daer gescent Want ghi mijn liert doorprent Sot inder droefheyt stranghen 4. O princelijcke prince schoon door uwen thoon Spant ghi int hert die croon Onder des hemels throon En weet ick gheen lieuer lief Aldus doet doch mijn gerief Mijn sinneken hebt ghi mi ontstolen door v miskief brengt ghi myn hert in dolen Want ghi zijt soete lief certeyn. Jnt hert cleyn. mijn wtuercoren greyn Jn deser werelt pleyn En laet dat zijn verholen Vorige Volgende