Horae Belgicae

[p. 278]

CLXXXII.
¶ Een nyeu liedeken

DJe wachters hoorde ick rijden,
Ghi lantsknechten maect v inde weer
Meynaert met sinen lammen leden
Die comt ous voor heynsberch heyr
Hy brengt met hem so menich man
Ghy crijslieden wiltse aenschouwen an
Ende wilt verdienen tprijsen
Na doude lansknechts wijsen
So haest als wy vernamen
Ende hoorden des wachters woort
Wy lantsknechten alle te samen
Maecten ons al op die poort
Men sach daer geen crijsknecht trueren
het dochte ons meest gelderse boeren
Wy boden haer goeden morghen
Ende schoten daer in sonder sorghen
Eenen brief is ons ghecomen
Met een bode al op dat pas,
Daer in dat wy vernomen
Dat Meynaert haer ouerste was
O hertoch Willem hooch gheboren man
Js uwen raet an Meynaert van ham
Merten van Rossem en sulcke reden
Si bringhen v om landen en steden
Bode keert weder om tzo velden
Dat gheuen wy v voor den besten raet
Segt meynaert dat hi laet zijn schelden
En sien wat in linen boesem gescreuen staet
Hi begheert van ons dese stercke stadt
Schaemt hy hem niet wi weten wel badt
Wilt hy ons crijghen leeren
Den Keyser hebben wy tot een heere
Hi begheert een antwoordt schristelick
Dat dunct ons wesen so vreemden spel

[p. 279]

 

Met spicen cortouwen ende der ghelijck

 

Hebben wy leeren schrijuen wel,

 

Daer hebben wy mennighen lantsknecht by

 

Sy schrijuen so dapper met puluer en bly

 

Wilt hy die brieuen lesen

 

Van die pocken sullen wy hem ghenesen.

6.

Op eenen morghen si ons beleyden

 

Op eenen saterdach dat dat gheschach

 

Mer des maendachs moesten sy wederom scheyden

 

XJX. Vendelijn men vlieghen sach,

 

Si hoorden daer quam so grooten gewelt

 

Meynaert van ham moeste rumen tvelt

 

dat deden die borgoensche heeren

 

Het narrenspel wilden sy hen leeren

7.

Thof van borgoenien willen wi louen

 

dat ons heest ontset met spijse ende dranck

 

nv sitten wy by den cacgel ouen,

 

Nirredom noeye is onsen sanc

 

Op Meynaerts garde worden ons dye billen bloot

 

Die Keyser loont ons met penningen root

 

Wy maken ons cleeder doorsneden

 

Naer doude lantsknechts seden

8.

Die dit liedeken dichten

 

Dat was een lantsknecht goet

 

Sijn herte sachmen verlichten

 

Hi isser wel toe ghemoet

 

Om Heynsberch te honden ende drincken den wijn

 

Aen Meynaerts garde en wil hy niet meer sijn

 

Hi laet hem sijn brillen vercoopen

 

Hi wil blijuen bi skeysers hoopen