De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 3
(1979)–P.C. Hooft–
Auteursrechtelijk beschermdDerde deel
|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 302]
| |
1045 Aen mijnen Heere, Mijnen Heere Joachim van Wikkevoort, Ridder, Raedsheere van haere Hooghejt van Hessen, op de singel, bij Jan Roon tooren, in de ploegh, tot Amsterdam.Loont.
1Mijn' Heere ende Neeve,
2Mits wij alhier, nocht van dochter, nocht van zoon, eenighe lucht 3 hadden, zoo is de blijdschap, waermeê U. Ed. Gestr., door 't aen-4melden van de geboorte eens Hartoghen van Anjou, ons vermaektGa naar eind4 5 heeft, te grooter. God geeve (wensch ik met U. Ed. Gestr.) dat hij 6Ga naar margenoot+ een' schraegh des geslachts, Ruwaert des Rijks, rug der Bondt-Ga naar eind67genooten, strekken moghe. Zoo 't den Franchojzen nu noch 8 gebeurt, gelijk het zich aenzien laet, Turin te verovren, zij moghen, 9 tellende Atrecht daeronder, van driederleij geluk spreeken, dat de 10 Hemel hun, binnen den tijdt van een half jaer, in de schoot gewor-Ga naar eind1011pen heeft. Zeker, in dien oordt schijnt een sterker, oft veel eerGa naar eind11 12 zorghvuldigher geest te heerschen, dan voorheen; dewijl men niet 13 alleen de aenslaeghen, met beschikken dat de behoeften rujmGa naar eind13 14 omkoomen, wisser neemt; maer ook de winningen met wonder-Ga naar eind1415lijke vestwerken pooght te verzekeren. Men zal hen voortaen, 16 houden zij dezen voet, niet voor Sprink-, maer welgespoorde,Ga naar eind16 17 jae geijsspoorde, Haenen aenzien. Hem! Homo homini quid praestat?Ga naar eind17 18 naerdien een Cardinael zulk een' wijz op den Koorzang kan zetten.Ga naar eind18 19 Met deeze voorspoedigheden der vrienden, moghen wij 't verdrietGa naar eind19 20 onzer sobre verrichtingen troosten. Ik wensch der Fransche kroone 21 een' bestendighe gunst der Fortujne toe: maer, indien zij haer'Ga naar eind21 22 ouwde gewoonte niet verwerpen kan, en geen' eere van gestaedig-Ga naar eind2223hejt, dan in gestaedigh wisselen, stelt; dat zij zich genoeghen laeteGa naar eind23 24 met beurte te houden tussen ons en onze Bondtgenooten, ende dan 25 d'eenen, dan d'andren, jaer om jaer, begunstighe: zoo zouden wij,Ga naar eind25 26 ten naestvolghenden zoomere, verhael van den geleden weder-27stoot moghen bekoomen; en de Spanjaerds anendan ten achtreGa naar eind27 28 gaen. Maer deze zetten zich tschrap, naer ik hoor, en de Catalaenen 29 beginnen aen de handt te gaen. IJemandt, geneghen 't schip opGa naar eind29 | |
[pagina 303]
| |
30 mooij weêr te laeden, zouw zich voorstaen laeten, dat de 31 Castiljaen, op de voorgenoome tocht, niet veel hebben zal aen een 32 volk, dat zich, niet ujt goede geneghenhejt, maer bij mangel van 33 middel om zijnen dwang t'ontgaen, t'zijner gehoorzaemhejt 34 voeght: jae dat het zelve, zoo hum eenighe ramp ontmoet, wel metGa naar eind34 35 zijnen vijandt moghte aenvallen: gemerkt, dat onderling wan-36trouwen, daer de smart der wederzijdighe en effen geheelde won-Ga naar eind3637den noch nauwlijx ujt het gevoelen is, gemejnlijk belemmering, en 38 dikwijls kreple hejrkraften, maekt. Maer ik vreez al te zeer, dat deGa naar eind38 39 Catalaenen aengenoomen in genaede, zich verkloeken zullen, omGa naar eind39 40 de schuldt der opstending, door vejrdighe gevolghzaemhejt, enGa naar eind40 41 tijdighe diensten, ujt te veeghen. 'T zoude mij een grof verzujmGa naar eind41 42 dunken, dat de Franchojzen deze lujden met geenen onderstandt 43 gestijft hebben, en zich zoo schoon een' geleghenhejdt om den 44 Spanjaerdt aen zijn ingewant te tornen, laeten ontglippen: 't enGa naar eind44 45 waere, dat de rest van 't belejdt mij dwonge te oordeelen, dat 46 slofhejt daer geen' plaets heeft; ende dat zij, vindende zich eldersGa naar eind46 47 met de handen zoo vol werx, geducht hebben zoo zij zich ook 48 dezes onderwonden, meer in den arm te neemen dan zij zaeghenGa naar eind48 49 te bevatten. 'T verovren van Calcar is mij een donderslagh in deGa naar eind49 50 ooren; zoo wejnigh hadden wij daeraf vernoomen: immers nietGa naar eind50 51 altoos. De deughd der plaetse is mij onbekent: ujt de geleghenhejtGa naar eind51 52 schep ik hoope dat het houdbaer zal wezen, als hebbende, van deGa naar eind52 53 Hooghdujtsche zijde, den Rijn en de steden van Wezel, Rees, 54 Emmerik, voor de borst. Ik verblijde mij daerover, met U. Ed. 55 Gestr. van weghe haerder Hoogheit, in vertrouwen, dat deGa naar eind55 56 Hooghmo. H.H. Staeten, oft zij schoon zwaerigheit in openbaerenGa naar eind56 57 bijstandt maekten, zich nochtans niet ontzien zullen, totGa naar eind57 58 behoeding dezer winste, in 't verhoolen de handt aen haer' 59 Hooghejt te bieden. Wat 'er aen gevangen zij, hoop ik, opGa naar eind59 60 Vrijdagh oft Zaterdagh naestkoomende, van U. Ed. Gestr. te 61 leeren; alzoo wij voorgenoomen hebben, alsdan nae Amsterdam te 62 gaen, om onze hujshejr aldaer in zijn winterlegher te brengen.Ga naar eind62 63 Mijn' Hujsvrouw en dochters kussen eerbiedighlijk, nevens mij, 64 met U. Ed. Gestr. oorlof, de handen van Mê Vrouwe onze wel-65waerde Nichte, ende gebieden zich aen de beste gunste van U. Ed. 66 Gestr. die ik bidde dat altijds open stae, 67Mijn' Heere ende Neeve, voor 68U. Ed. Gestr. 69Onderdaensten ootmoedighsten 70dienaer, 71P.C. Hóóft. | |
[pagina 304]
| |
72Hebbende, in UEd. Gestr. brief, eenen gevonden van Joffre 73 Tesselscha, ende denkende dat U. Ed. Gestr. misschien ook iets aen 74 haere E. te bestellen heeft, zoo verstout ik mij, mijn antwoordt aen 75 haer in dezen te slujten. In allen gevalle kan het tot stoffe van 76 schrijven dienen aen den E. Heere Barlaeus die hartgrondelijk 77 gegroet zij.
Over de geboorte van Philips van Anjou, later Orleans, en de militaire successen van Frankrijk. |
|