Den generalen loop der werelt

[fol. *ijv]

Aen alle liefhebbers der vveet-riicke-reden-const.

TWee dingen sijnder (constlievende en graeglustighe beminders der Reden const) die volghens de Leere Sirach een wijs man ter eeren brenghen, als een dinck namelijck, sijn wyse reden: ten tweeden zijn kloeckheyt die hem lieff en weirt maeckt by de vorsten, ist dat dit waerachtich is (alst oock is) en met verscheyden exempelen ghenoech ghesien werdt: So gheldt dese spreuck over onsen Brabantschen Poeët. I.B. Houwaert die door sijn wyse reden en manhaftighe cloeckheyt met grooter eeren is op gheclommen by alle waere vaderlandtsche voorstanders: en in raets pleginghe ghebruyckt als by wylen sijn princelicke genade (hooch loffelijcker ghedachtenisse) ô lief hebbers? had dy ghesien de lieffde en trouwe die hy (met een brandende yver) soo menichmael (ia in groot perijckel sijns levens) voor twaerde vaderlandt heeft bewesen als hy met een ghevelde speyre en een gheslepen sweirt, int verstaelt bruyn, de opgheblasen hoochmoet sijnder en onser aller vyanden hilp dempen beneffens sijn wel bespraeckte tongh int raden, noodighe en heylsame waerschouwinghe int schryven van de schadelijck aenslagen en theymelijc voornemen onser vyanden: Voor waer 'ken twyffele maer' khoude my versekert ul. gunste soude als versellen de lust in't leesen van sijn soetvloeyende gecomponeerde dichten, die voor onsen Vlaemschen Caesar om haer lieffelijcheyt zyn geprononcecrt: by zijn V.

[fol. *iijr]

Genade (vooren verhaelt) met proffijt en genucht gheleesen, ia wiens veirsen van weersyde onse nederlantsche gouverneuren (naest Duc Dalva) aff hebben gecongratuleert (siet hier achter in't boeck den register van zyn geschreven wercken ghy sult (u met my) verwonderen over zyn vlijt en neirsticheyt (by hem betoomt) onder zyn moeyelijc ampt als te zyn Rekenmeester Raetsheer en een Brabantschen Vlissem boven zyn daeglijckse onrust in sulcke ysere eeuwe en ongeluckighe dagen als hy sach. Dits so veel int cort als zyn persoon en staet vereyst t te verhalen, zyn leerlijcke leeringe en vermakelijcke vermakinghe, en stichtende dichten leest in deese naervolgende boecken ghy sultse pryswaerdich beyinden dewyl hy t'proffyt met genuchten (na de Redenrijckers eygen spreucke) leert, een zyn dichten niet na desen tijd' maer nae dien tijt, men sach doen met geen Argus oogen twas doen so pryselijck als t'nu mispryselijck is, eenige uyt heemsche woorden te stellen. Let maer op den sin en oirdeelt met bescheyden kennisse, ick eyndighe:

en offere dit boeck op den outaer van uwe goede gunste, Vaert wel.

In Amsterdam t'Iaer 1612. den 20.

September V.L. dienstwillighen en goetgunstighe A.D.C.