Zederymen

Nootzakelijk çieraat.

D'Ydle mensch verslijt veel dagen
In zich kostlijk op te schikken,

Om door kantten, banden, strikken

Dwaaze oogen te behagen.

Maar ist weerdigh te betrachten

't Geen, als 't al gevonden is,
Vuil, en vol van zonden is,

En by God komt in veragten?

Waarom hier geslaaft althans
Om slegt klatergout met glans?

Zoekt ghy pronkstof te vergaren

Daar ghy eeuwigh schoon mee zijt,

Laat de aardze peerlen varen

Die de tijdt berooft en slijt.

Daar is stof van meerder waarde

Als die water geeft of aarde.

Hout uw streelende fluweelen

Aardze menschen vol van pracht,

Die Gods wil volmaakt betracht

Zal zijn praal met u niet deelen.

Deugt wort hier met rust beloont

[p. 235]

 

En hier na van God gekroont.

 

Ghy die oogen hebt ontfangen

 

Om 't uitnemenste t'aanvaarden,

 

Laat uw lust alleen verlangen

 

Na 't geen eeuwigh is in waarden:

 

Waar by 't aards cieraet zal zijn

 

Als de nacht by Zonneschijn.