Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Frank van Wezels roemruchte jaren & Notities van een landstormman (1969)

Informatie terzijde

Titelpagina van Frank van Wezels roemruchte jaren & Notities van een landstormman
Afbeelding van Frank van Wezels roemruchte jaren & Notities van een landstormmanToon afbeelding van titelpagina van Frank van Wezels roemruchte jaren & Notities van een landstormman

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.58 MB)

Scans (26.24 MB)

ebook (3.33 MB)

XML (1.17 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

roman
verzameld werk


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Frank van Wezels roemruchte jaren & Notities van een landstormman

(1969)–A.M. de Jong–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

X

Ah! wat een dag!

Wat een dag! Wat een dag!

Inspektie door de generaal! Door een echte generaal, een met vier sterren en dikke rooie strepen in z'n broek. Niet, dat de soldaten er veel om malen. Alleen: er zitten allerlei lijntjes aan. Dat is plezierig. De vloeren moeten gezwabberd worden. Een vies werkje, maar de lui vechten er om: vrij van exercitie. De soldaat doet namelijk alles ter wereld liever dan exerceren. De planken moeten worden afgestoft, de blinkende bullen gepoetst, de kribben onberispelijk gericht, de wolletjes model, zeer buitengewoon model opgemaakt.

Er was zelfs een revolutie! Een echte omwenteling! De jassen lagen tot nu toe onder de broeken op de plank. Er was een tegenorder, die iedereen zenuwachtig maakte, van de kompieskommandant af tot de korporaals toe (de laatsten het minst weliswaar). De broeken moesten nu onder liggen en de jassen daar bovenop. Stel je zo'n omwenteling voor! Wat moet daar al aan zijn voorafgegaan! De haren rijzen je te berge bij het denken er aan alleen al. Maar wij, onversaagde landstormers, hebben de revolutie in de puntjes tot stand gebracht. En zonder bloedvergieten. Maar we lachten wel.

De officieren waren nerveus. Ze knepen, zoals de term luidt. Zelfs de kompieskommandant kneep. Hij tierde af en toe. Hij vloekte wel niet, maar hij kankerde. O, hij kneep zo, de arme kerel.

Toen alles brandschoon en keurig, keurig in orde was, ging de kompagnie naar buiten. Exerceren en athletische oefeningen doen. De instrukteurs in nette turnkostuums.

Dan blies de trompetter het signaal: ‘Geeft acht!’ De wacht kwam in het geweer, en de allerverschrikkelijkst hoge stapte het terrein op. En inspekteerde. Inspekteerde de pas gezwabberde geboende, gestofte, gepoetste loodsen. Hij heeft bepaald z'n handen ineengeslagen over zoveel netheid en zeer geroemd de hygiënische maatregelen op Entos.

Maar veronderstel nu eens, dat zo'n inspektie niet van te voren werd aange-

[pagina 359]
[p. 359]

kondigd! Veronderstel nu eens, dat zo'n generaal kwam onverwachts, om inderdaad te ‘onderzoeken’, hoe de zaken stonden! Veronderstel nu eens... of liever nee, veronderstel maar niks, want zo'n inspektie is immers een - militaire inspektie. Parade, schijn, larie, apekool, zoek maar uit.

 

En na die enorme emoties hebben we gezongen. Met heel de kompie. Dat is dienst. Je moet ‘vrolijk zingen’, want het is dienst. We zongen geestdriftig van ‘de plicht van ied're jongen’ om z'n dierbaar vaderland te verdedigen, we schreeuwden het uit van enthousiasme ‘voor Koningin en Vaderland, Hoezee’ met twee tellen rust. We zongen niet minder gloedvol van ‘Limburg mijn vaderland’ en van het militaire geneesmiddel bij uitnemendheid: ‘Aspirine’. En 't was allemaal dienst. Kunstgenot smaakte je nu juist niet, maar dat was minder: 't was dienst. Wie dit gedwongen zingen van bespottelijke liedjes ietwat weerzinwekkend vindt, weet niet wat dienst is. En hij bedenke, dat we nog maar broekjes zijn van even negen-en-twintig.

‘Hap, zeit-ie!’

Wat een dag! Wat een dag!


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken