Frank van Wezels roemruchte jaren & Notities van een landstormman (1969)

Frank van Wezels roemruchte jaren & Notities van een landstormman

(1969)–A.M. de Jong– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende


XIII ‘Blijf van je neus af, lelijke kerel!’ ‘Nummeren!!’ ‘Een!... Twee!... Drie!... Zeven-en-twintig!’ ‘Herstel!!... Nummeren!’ ‘Vijftien!... Zes!... Twaalf!...’ ‘Herstel! verdomme!!... Nummeren!’ ‘Hou je bakkes dicht of ik slinger je op de bon!’ ‘Vijf dagen in de petoet!’ ‘Met stand-vizier!... Roffel!... Herstel!’ ‘Miauw! miaaaauw!... Kom naaauw... Krols!’ ‘Hou je kiezen op mekaar, donderhond!’
[pagina 362]
‘Waf! Wauw... Wawawawaf!... Boeoehe!’ ‘Sergeant!... ze hebbe me kuchie achterover gedrukt...’ ‘In orde!... Staat!... Sterrenregen, sallemanders, hou je lelijke dikke kop stil!’... ‘Moedééér... de vlooien gebruiken me buik as exercitieterrein!’... ‘Sergeant, ze gooien met stenen, sergeant, ze gooien met...’ ‘Geen vuile taal, hier... denk aan de zije kattekezeermeester!’ ‘Sta niet te kauwen in de houding!’ ‘Blijf met je handen van je vizierkorrel!’ En op de schoorsteen staat een blauwe vaas, De blauwe vaas, die op de schoorsteen staat... En op de schoorsteen staat een blauwe vaas, De blauwe vaas, die op de schoorsteen staat...’ (12 × bis) ‘Hou je smoel, ongeluk, blijft ie zo!’ ‘Hap zeit-ie!’ ‘Nummeren!’ ‘Geeft... acht! Ik geef er twaalf!’... ‘Geeeeeeeeeeeft... bloed op!’ ‘Koekeroeoeoe-eh!... Koekeroe! Hihihihi!’ ‘Is 't nou uit, met die herrie! Ik verrek van de maf. Hou je smoel!’ ‘Hahahaha! Hij zeit wat!’ Slaap, kindje, slaap, Je moeder is een aap, Je vader is een baviaan, Lazerbol jij moet slapen gaan! ‘Hè, wat aardig!’ ‘Hoor ze brullen!... Hè, bul! maf-ie al?... Geen namen noemen... koper in de buurt...’ ‘Slapen gaan, mannen, denk er om, anders vallen d'r douwen, hoor!’ ‘Douw je soort, dooie!’ ‘Stilte daar in die sekte, of ik hou je allemaal!’ ‘Kwajongen!’ ‘Zie de maan schijnt door de bomen...’ ‘Ha! brulde de graaf in 't zuiver Spaans...’ ‘Prrchrrch! Koppie krrrauw!’ Enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts... Dit, vreedzame lezer, zijn enkele van de zeer uitgebreide en variërende
[pagina 363]
reeks uitroepen en dialogen, die men hoort krijsen en gieren door de loods, als de mensen gaan - slapen. Bedenk u dit aangevuld door lachsalvo's, spookverschijningen in wollen dekens, uitroepen van een soort en kracht als men niet in de krant kan zetten. Tracht u de gemoedsstemming voor te stellen, waaruit deze opstegen en besef, hoe diep we reeds gezonken zijn, aangezien we ons er zelfs in bedaarder uren niet meer voor schamen. Met heimelijk leedvermaak onthul ik hier het sensationele en ietwat ongeloofwaardige feit, dat de getrouwde kerels lang niet de minst luidruchtige zijn. Ondanks hun onverdraaglijk air van bezadigdheid en verheven-zijn boven de wilde ‘vrije jongens’... Dat doet de dienst...

Vorige Volgende