Er is niets nieuws onder de zon

[p. 100]

Hoofdstuk 36
Mentaliteitsombuiging? (II)

Het gaat niet goed in ons land, zegt men en ik zal de laatste zijn om dat tegen te spreken al moet ik toegeven dat er ook lichtpunten zijn. Reeds eerder heb ik aangetoond dat het beter is naar onze positieve dingen te kijken dan naar de negatieve om de situatie aan te kunnen. Men praat over mentaliteitsombuiging. Dat is zeker nodig maar men zou dan toch tenminste, desnoods door voorbeelden, duidelijk moeten maken wat men er precies mee bedoelt. Mentaliteitsombuiging is eigenlijk hetzelfde als: zich bekeren, d.w.z. om keren, een andere weg opgaan. Dat is moeilijk want dan moeten we breken met verkeerde gewoontes. Een van die verkeerde gewoontes is ons gebrek aan repsect voor onze medemens.

Waarin komt dat tot uiting? Op heel wat manieren. Bijvoorbeeld door rommel op straat te gooien, door afspraken te maken die we niet nakomen. Soms worden er zelfs afspraken gemaakt, die men niet eens wenst na te komen, alleen maar om de tegenpartij tevreden te stellen. Blij maken met een dood vogeltje, noemt men dat. Dat is niet eerlijk. Jezus zegt u ‘ja’ zij, ‘ja’ uw ‘neen’, ‘neen’. D.W.Z. je moet je houden aan je woord. Dit geldt zowel voor hoog als laag. Voorbeeld: Een timmerman moest plafondplaten plaatsen. Dat kon hij niet alleen. Iemand beloofde hem te helpen. Zeker! De timmerman heeft 3 uren gewacht. De helper is niet komen opdagen en ook heeft hij niet afgezegd. Het niet nakomen van beloftes, afspraken, is in feite beledigend voor de gedupeerde partij en toch... Dit gebeurt dagelijks.

Waarom? omdat men de ander niet serieus neemt. Nog iets anders: Het is me destijds opgevallen bij de verslagen van de rekenkamer dat er notabene tientallen keren aan het eind werd opgemerkt: de minister antwoordde niet‘, de rekenkamer heeft geen antwoord ontvangen.’

De rekenkamer is juist ingesteld om verantwoording te vragen over onduidelijkheid in financiele aangelegeheden. Zou de minister antwoorden (bijv.) we zullen het natrekken en u nader

[p. 101]

berichten, of iets dergelijks, dat zou nog gaan, maar niet antwoorden is op z'n zachts gezegd onbeleefd. Ik zou niet graag een dubbeltje moeten betalen voor brieven, verzoeken, aanvragen etc. die jaarlijks onbeantwoord in de prullemand of la gestopt worden. Ook een negatief antwoord is een antwoord. Men weet dan waar men aan toe is.

Een oude dame van 80 jaar had een afspraak met een specialist om 11 uur. Weet u hoe laat ze geholpen werd, om 2 uur! Een ander punt is onze houding tegenover de medemens in het algemeen. Daarvan nog een klein aardig voorbeeldje. Ik kom in een winkel om iets te zoeken. Stap voor stap loopt er achter mij een verkoopster. Ze zegt niets, ze vraagt niets. Uiteindelijk vraag ik haar: hebt U.... Ze antwoordt kort en bondig: ‘nee’ Ik ben weggegaan, zie de chef bij de deur staan en zeg tegen hem: U mag uw personeel wel eens wat beleefheid leren. Hij vraagt: Hoezo? Ik zeg: ‘die juffrouw had tenminste ‘nee mevrouw’ kunnen zeggen. Wat zegt die chef? ‘En dan is die vrouw al grootmoeder’. Volgens mij slaat dat nergens op. Dit zijn heel wat voorbeelden en ik denk dat u ze zelf nog uit eigen ervaring kunt aanvullen en ik hoop van harte dat u zich niet aan deze dingen schuldig maakt. Mocht dat wel zo zijn dan wordt het tijd dat we met die slechte gewoontes breken. Iemand die zichzelf respecteert, toont dat ook in z'n gedrag tegenover de medemens.

Onoprechtheid, arrogantie, onbeleefheid en plichtsverzuim hoort niet thuis in de christelijke levensstijl. Maar wel: vriendelijkheid, oprechtheid verantwoordelijkheidsbesef, plichtsbetrachting, hulpvaardigheid enz. zijn de dingen die we moeten betrachten. Jezus zegt ons:

Zoals gij wilt dat de mensen u zullen doen, doe gij hen desgelijks.

Zo moet u als een lamp uw licht laten stralen voor de mensen. Dan kunnen zij het goede zien dat u doet en zullen ze uw Vader in dehemel eerbwijzen (Zie Groot Nieuws Bijbel).