Stichtelijk huisboek

Naar boven.

Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem, zijn alle dingen.
paulus.

Neen, beneden is het niet!

Rozengeur en Lauwerblaâren

('t Hoogste wat de Waereld biedt!)

Koelen 't vuur niet in onze aâren.

't Zielsverlangen blikt omhóóg:

Wèl wie d' arm ten hemel strekte!

Waar de Heer de dorst verwekte,

Liet Hij nooit de lippen droog.

[p. 242]

 

'k Heb den Weeldekelk geproefd:

 

'k Droomde, ontwaakte, en - stond bedrogen,

 

Hooploos, tot der dood bedroefd,

 

Met een afgrond voor mijn oogen.

 

'k Heb den Roem een lach ontvleid:

 

't Floers zonk neêr, o leêgte en schaamte!

 

'k Had geknield voor een geraamte,

 

Voor eene doode majesteit!

 

 

 

O, hoe zegen ik die smart,

 

't Loutrend branden van haar stralen!

 

't Ware leven van het hart

 

Eischt den dood der Idealen.

 

Aardsche waan en wensch moet heen,

 

En de hoogmoed onzer Rede -

 

Zoektge vreugde? zoektge vrede?

 

Zonder Waarheid is er geen!

 

 

 

Waarheid Gods! de bittere eerst:

 

Kennis wat onredbre wonde

 

Zelfgeslagen ons beheerscht,

 

Hartverbrijzling om de Zonde.

 

Dan de zaalge: Gods Genâ,

 

Jezus' bloed, voor ons vergoten,

 

En de Levensboom gesproten

 

Uit de doodsplek Golgotha!

 

 

 

Stort dan om voor Jezus' blik

 

Zelfbedriegsels, valsche weelden,

 

Lust van 't eigenzuchtig Ik,

 

Heilverdervende afgodsbeelden!

 

Hoor, gij Jericho der ziel!

 

De bazuin des Geestes schallen,

[p. 243]

 

Om verpletterd neêr te vallen:

 

Eeuwig leeft hij wien het viel!

 

 

 

't Kruis zij ons begin en end!

 

Al ons juichen, al ons roemen!

 

't God' gereinigde talent

 

God' gebracht met vrucht en bloemen!

 

Uit erbarming neemt Hij 't weêr,

 

't Uit erbarming ons geschonkene;

 

En de ziel, de vreugdedronkene,

 

Deelt de volheid Zijner eer!