Dogmacidum
Wie de weg weet in dit huis
Is een voorzaat van mijn vader.
Door het metselwerk van later
vloeit hij in en uit als water
als het maanlicht door een ruit.
eeuwenlang uit 't oog verloren
kunnen schrede en stem nog horen
maar ik zoek vergeefs dit pad.
Waar 't verweerde fundament
samenspant in duistere krochten,
schimmelnissen, fluisterbochten
kan 'k hem volgen op zijn tochten
tot hij vlucht in het cement.
Later vindt men daar zijn prent
als het huis wordt afgebroken.
Op de gele en dorre knoken
tussen stof en gruis verstoken:
Bloedkristal op perkament.
(gepubliceerd in ‘Ontmoeting’, 7e jg.: 3, dec. 1953, dit is een herziene versie).