Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

[p. 1]

Den Speel-hof der liefde Godts.
wordt Christus den Hemelschen Bruydeghom ghenoot om te commen in synen Hof, sonder den welcken den Hovenier niet en kan uytrechten.

Stemme: O Antwerpen vol triumphe.

COmt o Bruydegom vermeyden,
Comt doorwandelt uwen Hof,
Wiltse doch al bly gheleyden,
Die daer singhen uwen lof:
Wy nooden u met de Bruyt,
Proeft en smaeckt hier van u fruyt:
Van 't ghewas van u ghezaeyt, en geplant,
Gheen boomken vruchten heeft,
't En zy ghy die gheeft;
Ghy Heer stiert 's menschens handt, en verstant.

Speet, en graeft Heer in ons ziele,

Maeckt een hofken van ons hert,
Op dat gheen venijn daer kriele,
't Sondigh quaet dat u soo smert,
Al de quaede spruytjens snoeyt,
Doorens, distels al uytroeyt:
Ons dorre hert, ons ziel nu vruchtbaer maeckt.
Op dat der blommen geur,
Noyt gaet van ons deur,
En ons hert in uwe liefde blaeckt.

Comt o H. Gheest vol minne,

Voort u 't Hofken open staet:
Laet daer gheen vyanden inne,
Roeyt daer uyt al 's duyvels zaet:
O claer springhende fonteyn!
Sproeyt de plantjens in't ghemeyn:
Sluyt den Hof voor 'swereldts ydelheydt toe;
Op dat de spruytjens groen,
Blijven in 't saysoen,
En den Hovenier zy op sijn hoe.