Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

Den Discipel meenende, dat hy nu allen stryt te boven commen is, door de schoone victorien van dees voornoemde ses vyanden, wort vanden Enghel synen Bewaerder anders onderwesen.

Stemme: L'auttre fois ma belle lenniton.

Ziele.

LOf Godt die nu heeft ghestile tempeest:
Maer noch meest, inwendigh naer den gheest.
Ick voel de felle baeren,
Nu alle sussen ghestadigh stil,
Om dat ick Godt gheev' hert, en wil.

Enghel.

Laes! hier door, en staet noch maer gheplant,

Der ziele wijngaert in't goede Landt,
En door veel goe begheerten,
Nu ghewortelt, ghebladert, ghebloeyt,
Moet wel zijn bewaert, en ghesnoeyt.

Ziele.

Wel hoe dan isser ander bedroch,

Daer ick my vooren moet wachten noch?
Moet ick weer gaen beghinnen;
'k Wensch dat 't perijckel my zy bekent,

[p. 16]

 

Den wegh, 't beghinsel, 't fondament.

 

Enghel.

 

Ghy moet nu, seer vlietigh ende snel,

 

Vanghen al de kleene boskens fel,

 

Die aen den wortel knaeghen;

 

Waer door den groenen wijngaert bederft,

 

Bloeysels, en vruchten heel versterft.

 

Ziele.

 

Gheest daer toe my uwen goeden raet,

 

Op dat den wijngaerdt eeuw'lijck groen staet.

 

Helpt my de vossen vinden,

 

Hun naem, en treken mach kennen hier,

 

En vanghen elk particulier.

 

Enghel.

 

Aenghenaem is my u goe begheert':

 

Sa, sa, dan nu kloeckelijck volheert,

 

'k Zal u sekerlijck helpen;

 

En u oock leeren stellen goe wacht,

 

Teghen alle dees boskens macht.