Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

Ander Liedeken, vande Seven Woorden, die onsen Heere Iesus sprack, hanghende aen het H. Cruyce.

Stemme: Myn herte wenscht om te breken.
Ofte: Dominicus verheven.

VAder wilt hun 't quaet vergheven,

Dats' hebben my misdaen:
Al nemen sy my t'leven,
En vreedigh aen't Cruys slaen:
'k Roep met een stemm' al beven,
'k Bidd' mijn vyanden deught doet,
'k Wil gheven voor quaet, goet.

Siet hier open bey mijn ermen,

Om u sondaer, met rauw,
Ghenaedigh te ontfermen,
En van des duvyels klauw,
V ziel, vriendt te beschermen:
In't Paradys sult he'en zijn,
Daer sien mijn schoon Aenschijn.

O soete Vrauw uyt-ghelesen:

Ioannes suyver, reyn,
Sal uwen Soon voorts wesen,
Hier in des wereldts pleyn;

[p. 87]

 

Ick heb hem uyt-ghelesen,

 

't Sal zijn uw' Bewaerder soet,

 

V Dienaer met ootmoet.

 

O Godt Vader wilt neer-daelen,

 

Laet ghy my in't verdriet,

 

In't middel van dees quaelen,

 

'k Bidd' uwen wil gheschiet,

 

Wilt mijne ziel bestraelen,

 

Van u claer Goddelijck Licht,

 

Mijn droeve Ziel verlicht.

 

Mijn zenuwen, aders, drooghen,

 

Mijn hert is dorr' van dorst,

 

Ick sal laef'niss' ghedooghen,

 

O mensch ververscht mijn borst:

 

Meest mijnen dorst zal [t]ooghen,

 

Tot des menschens Saligheyt,

 

Die my nu dranck ontseyt.

 

Siet in alle mijn Litmaeten,

 

Van boven tot bene'en,

 

Hebb' ick tot 's menschens baeten,

 

Veelderley pijn ghele'en,

 

Van yeder nu verlaeten,

 

Hebb' ick heel betaelt de schult,

 

Heden is't al vervult.

 

'k Voel noch mijn hert in liefd' branden,

 

Mijn Ziel inwendigh meest,

 

O Vader in u handen,

 

Beveel ick mijnen Gheest:

 

Ontbindt my vande banden,

 

Van s'lichaems ellendigheyt:

 

Adieu mijn Ziele scheyt.