Geweer met terugslag
(1966)–Henk van Kerkwijk–bron
Henk van Kerkwijk, Geweer met terugslag. J.M. Meulenhoff, Amsterdam 1966
codering
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
logboek
-
-
verantwoording
gebruikt exemplaar
eigen exemplaar dbnl
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Geweer met terugslag van Henk van Kerkwijk uit 1966.
redactionele ingrepen
p. 9, 'De Gonnie - ɘinnoǫ ɘb': In het origineel is ‘De Gonnie’ gespiegeld. In deze digitale editie kunnen geen gespiegelde hoofdletters worden weergegeven, daarom zijn de letters in het spiegelbeeld allemaal klein.
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (binnenkant voorplat, 6, 8, 30, 50, 88, 112, 114, 140, 154, 166, 168, 178, 180, 190, binnenkant achterplat) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[ voorplat]
geweer met terugslag
henk van kerkwijk
[pagina 1]
GEWEER MET TERUGSLAG
[pagina 2]
MEULENHOFF EDITIE E 104
[pagina 3]
HENK VAN KERKWIJK
GEWEER MET TERUGSLAG
verhalen
J.M. MEULENHOFF
AMSTERDAM
[pagina 4]
Copyright 1966 by J.M. Meulenhoff
Typografie en druk: Bosch-Utrecht
Omslagontwerp: Studio H.B.M.
[pagina 191]
de gonnie | 7 |
de grote kerk | 29 |
het zesluik steven arthur | 49 |
de som | 87 |
de steiger | 113 |
weg van daisy gray | 139 |
de beul | 153 |
de kat | 167 |
geweer met terugslag | 179 |
[ achterplat]
REINA PRINSEN GEERLIGSPRIJS 1965
HENK VAN KERKWIJK (25) publiceerde proza in Podium, De Gids, Maatstaf en De Nieuwe Stem en werd enkele dagen na het verschijnen van zijn romandebuut De stervende dode bekroond met de Reina Prinsen Geerligsprijs 1965 voor Geweer met terugslag.
GEWEER MET TERUGSLAG is een bundel zeer gevarieerde verhalen doordat elk een verschillende hoofdpersoon heeft wiens mogelijkheden vormbepalend zijn voor het verhaal, wat een uiteenlopend woordgebruik in de hand werkt. Van Kerkwijk past zich aldus aan bij de denk- en spreekwijzen van zijn hoofdpersonen die hem dwingen een bepaalde weg te bewandelen. Zou hij dit nalaten dan verviel hij in een aantal mots d'auteur die het verhaal als niet mogelijk voor die ene optredende mens een hoge mate van onwaarschijnlijkheid gaven. Deze stellingname is te vergelijken met de aan een dramatische tekst te stellen eisen. Ook daar kan een figuur niet plotseling een niet bij hem passende taal gebruiken. En dat, zoals bij het absurdistische toneel (lonesco) het geval is, ook in proza de situatie als vormende macht kan optreden, bewijst Van Kerkwijk in deze bundel in het bijzonder met zijn verhaal ‘De grote kerk’.
Reacties op De stervende dode:
‘Uit deze roman blijkt, dat Van Kerkwijk een spanning weet op te roepen, die in feite enkel voortkomt uit het woordgebruik.’ (Ben Stroman in het Algemeen Handelsblad)
‘Een stijlvolle en vitale verrassing.’ (Maud Cossaar in De Telegraaf)
‘... een uitgesproken schrijftalent...’ (Willem G. van Maanen voor de V.P.R.O.-microfoon)
MEULENHOFF * EDITIE
700/120