Levenders reden-feest, oft Amsteldams Helicon
(1624)–Jan Sijwertsz Kolm–
AuteursrechtvrijOp-ghestelt By de Brabantsche Reden-Rijcke vergaderingh uyt Levender Ionst
[Folio L3r]
| |
Refereyn op de Reghel.VEel wonders baert den tijt, vreugt, en veel ongenuchten
Den eenen heeft playzier, en d'ander leyt in suchten,
Den eenen styght om hoogh, en d'ander valt te gront,
Den eenen wort verdruct, en d'ander erft de Vruchten
Van 's Werelts overvloet, 'tgaet dus, Fortuyn is ront,
'T swiert d'een ter deuren uyt, en d'ander inden mont,
Maer hoe 't hier is ghestelt, men bruyckter weynigh reden,
Daer meest nae dient ghetracht int leven t'alder stondt,
Maer neen in plaets ghepleeght, die spott'lick wort vertreden,
Hoe leyt Rethorica, die schoon Princes in zeden
Die eertydts was als pruyck, of trots cieraet int Gout
Daer yeders oogh op sagh, gheliefd', in Dorp en Steden,
Waer meed' men sach verciert, de Philosophen out
Nu door't acht'loos ghedrocht, en veel waenwyse stout
Wert zy vertreen, verdruckt, men pooght haer uyt te roeyen,
Maer als gherechtigheyt, en Liefd' hier 'tvelt behout,
So sal Rethorica veracht recht weder bloeyen.
Dan sal die Edel Const, die menich nu verachten
Worden gheliefd, ghe'eert van alderley gheslachten,
Daer Liefd' en Trouwe vloeyt, daer bloeyt de reden vast
In ons voor-Ouders tydt veel Const te weghe brachten,
Virgilium den Helt, de Konst fraey heeft doortast,
Horatij Dichter cloeck, Homerus hier op past,
Gantsch Konstigh Dicht' en schreef Tantalus. In zijn leven
Heeft Loffelick ghedicht, Sylium weerden Gast
Van den Domotiaen, Borghmeester was verheven
Alleenlijck door zijn Konst, Nicander weert beschreven,
Filium Theodoor, Aristo, en Sabin,
Nazo en ander meer, zijn grooten Lof ghegheven
Door haer ghedichten net, verciert met kloecken zin,
Dees leefden in haer tydt, als die recht Ziels ghewin
Sochten te erven t'saem, en d'werelt af te snoeyen,
Als yeder doet zijn best, als dees soo ick bevin,
Soo sal Rethorica veracht recht weder bloeyen.
| |
[Folio L3v]
| |
My dunckt 't is wonder vreemt datter zijn so onbillick
Verwerpende de Konst, 't syn enckel wanen grillich,
Daer yder reed'lick Mensch wel weet hier af bescheyt
Hoe dat Rethorica door Const-lievers ghewillich
Hebben ghebracht int licht's Pausdoms onred'lijckheyt,
De waerheyt is door haer eerst openbaer verbreyt
Schuylt yemant onder 'tJock der Konst'naers die niet effen,
En wandelt nae den heysch moet daerom zijn beleyt
So menigh Componist, die Konst en Reden treffen,
Weetnieten, haters veel, die 'tgoet met 'tquaet bekeffen
Zijn dubbel dick so slim, by Bachus gulsich rot,
Niet dat ick die misbruyckt int minste wil verheffen,
Want door haer fouten wort Rethorica bespot,
Waer yeder Mensch gheneyght te doen elck Wets ghebot
Dan souder loghentael, noch gheen misbruycken groeyen,
Als elck hem daer toe snelt, en oprecht Liefd' zijn Godt
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.
Prince.
By wie wort meest ghesmaelt dan by de plompe grovers,
Daer gheen vernuft en is, als slempers, banckers hovers,
Dat's menigh Idioot, die vry wat schijnt in d'oogh,
En zijn dick vol ghebreck, twistgierighe faem-rovers,
Door haer Rethorica gaet op een Weytgen droogh,
Daer voortyts wel haer faem tot aen de Sterren vloogh,
In rover Casteleyn, Fruytier, en Gistels tyden,
Doen door 's Spaens tyranny, het cromme, 'trechte boogh
Datmen de waerheyt niet mocht openbaer belyden,
Doen saghmen nae't Toneel 't volck draven, wagens ryden,
Rethorica kreegh Lof, elck nam haer reden-merck,
'sGelijcks veel Dichters nu Lof waerdigh met ons stryden
Als Mander, Brouwer vroet, en Bred'ro aerdigh Clerck,
En veel int leven noch, Konst-oeffnaers hier int perck,
Die Eerlick Pallas-Lof voor yeder laten vloeyen,
Ick raed' elck tot besluyt, eert Godt, doet Liefdigh werck,
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.
In Liefd' werckende, Aenmerckt den zin. |
|