|
| |
II. Handelinghe. 3. Uytkomste
De Vorsten, Hilla, Delila, Simson, Boer.
HIlla is het also ghelijck ghy hebt gheseyt?
Mijn Heeren gaet wat aen, 'kweet dats' u komst verbeyt.
't Js al verlooren gangh, 't is al verlooren loopen.
Met twijffelachtich hopen.
't Js al verlooren moeyt, de saeck en gaet niet vast.
Nochtans soo draecht het eyndt ghemeynelijck de last.
Simson wederom verthoont in slaep, ghenaghelt met de seven locken hayrs, met een Vlecht-snoer aende muyr.
Mijn Heeren siet hy is nu van zijn kracht berooft.
't Js reden ghy 't ghelooft.
Hy heeft my al 't geheym zijns harten nu ontslooten.
O dwinger van de grooten!
Rehob hy roert zyn been, daer mee is hy ontwaeckt.
Weckt hem, ick wil de eerst hem grijpen, ende binden.
O Simson, siet de wraeck die sal u heeden vinden.
Helaes, mijn Heer, ontwaeckt, ontwaeckt mijn liefste lief.
Wie steelt myn soete rust, ghelijck een diefse dief?
Die nae u ziele staen die soecken u te vanghen.
Wacht dat ick 't hooft verroer, wel, wel, wel hoe t'verlanghen
Na mijne vanckenis, onsaligh Godloos rot,
Wraeck-gierghe Philistijns, wert derdemael bespot,
| |
| |
Jck sweert ick volgh u na, 'kverleer u my te quellen,
Loopt vry naer Charons schuyt, ick help u haest ter hellen.
Wat gheraes is hier weer, wel, wel, waer is 'tramoer?
Of hoe na sou Deliaetje deuse arghe loose hoer,
Weer al de Hopluy, om een daghscheer enoot hebben,
Jgut de je 't myn stucke-vleys, hoe mat ick jy rebben,
Daer komtse, hoe sietse ghelijck een bepiste paep.
Juffer lustje niet te lachen? hier hebje een boer voor een aep.
Is dan al mijn moeyt verlooren,
Is dan al mijn list ghedroelt?
So swelt 'therte my van tooren
Door de smaetheydt die 'tghevoelt:
Smaetheyt die de siel komt terghen,
En mijn hoop'loos twijff'len voet,
Nimmer sal ick hem so verghen
Dat hy my 'tgheheym ontdoet.
d'Isralijtsche Vrouwen spotten,
Lachen, boerten, voor en na,
Siet de Phylistijnsche sotten
Sijn bedroeft met Delila,
Siet hoe dat s'hun moet verliesen,
Al hun hoop is uytgheblust,
d'Hoofden hanghen gh'lijck de biesen
Die list door list soeckt vint de list.
Ha bedroefde Gazareensche!
Hoe is al dijn moet ghesmalt
Rampsalige Philisteensche,
Wiens gheluck op 'thooghste valt.
Wijt ick dan myn ramp de sonden
Die my 'tluck onwaerdich rooft?
Of wert hy die waert ghebonden
Is, van my te licht ghelooft?
| |
| |
Delila, Simson.
Daer komt hy voor wiens licht den Philistijn verschuylt,
Daer komt de veynsert die so met de minne tuylt,
Daer is d' Hebresche Jood uyt d'alderslechtste stam // die
Mijn ziel bedroeft en haet, jae is op my noch gram.
Jst mijn waerde Vrouw, die 'tlieve beeldt mishaeght.
Ha Simson! schalcke man, de ghene die 'tmy vraeght:
Jck ben, helaes, helaes, te snoo voor uwe ooghen,
Dat ick uw minn' gheniet, gh' hebt driemael my bedroghen,
Gh' hebt drymael u gheveynst dat ghy my hadd' ontdeckt
Vw sterckte maer ick sie dat ghy maer met my geckt.
Jck die mijn eyghen eer en leven met u spilde,
En noch mijn daghen slijt, ha Dagon! dat ghy wilde
Dat uwe Dienares gheacht wierdt voor een slet
Van een die Goddeloos u heylicheydt en wet
So schemperich beschempt, als ghy my haetsigh hate,
Van d'eerste uur dat hy my tot sijn min beprate,
Dat nimmermeer de Son sijn lichte tourts vertoon,
Dien dach, die 'knu verwensch dat een Danitsche Soon
Die sich een Nazir roemt, waer me hy my verdoofde,
Door schijn van min, die laes een slechte Vrouw gheloofde:
Dat dien dach voor my zy beweenens waert, dat ick
My nimmer en verheugh, noch vreuchdelijck verquick.
Wanneer de lieve lent, voorloopster vande Somer,
Navolgster vande winter-grijs-besneeuwde-droomer
Haer rijcke beemden ciert, en als een groene sprey,
Bestickt met duyst ghebloemt, in 'tsoetste vande Mey,
Ons rijckelijck en milt al hare gunst komt deelen,
Laes, so heb ick mijn Heer voor u niet willen heelen
De springh-born mijnes herts, in volle vreucht die swol,
En d'ader-beeck mijns ziels gaf buys en boorde vol
Al 'tgheen me-Vrouw natuur m'op rijckelijckst hadd' ghegheven
Aen u, die 'tminste deel, my weyghert van mijn leven.
Geheel die'k lief beminne:
Die 'k houw voor 'slevens lust.
Ja seght voor uw soetinne,
V woorden gheconfijt, in minne-kosery,
'kHouw maer voor achteloos, en louter veynsery,
Ja selfs 'tis my te wars dat ick u meer hoor spreken.
Mijn gulde Son waer heen, mijn krachten die 'k maer reken,
Ghe-evenaert in macht, of minder in balans
Teghen u zacht ghewelt uws lieven ooghen glans,
Helaes 'kben sonder my, en sonder my 'k niet gheven // kan,
Mijn leven is mijn lief, en daer hanght al mijn leven // an.
|
|
Auteursrechtvrij