Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. **8r]

Aen de selve.

GOdtsaligh volck, 't welck niet en soeckt te leven,
Als om de Heer sijn lof en eer te geven;

En t'aller-tijdt u lieffelijcke stem

Doet stijgen op nae 't Nieuw Ierusalem:

U draegh' ick op de vruchten van mijn jaren,
Die al te ras, eylaes! zijn voort-gevaren;

U draegh' ick op de vruchten van mijn jeught,

En deyl u meê een over-groote vreught.

Laet geyl gesangh heel verde van u wesen;
Godts goedigheyt dient eeuwighlijck gepresen:

En die hier toe sijn herte niet begeeft,

Die heeft voorwaer gantsch vruchteloos geleeft.

[p. **8v]

 

De tijdt is kort, en loopt seer snellijck heenen;

 

En eer men 't weet is alles haest verdweenen.

 

Die in Godts Wet met David sich vermaeckt,

 

Heeft welnae wensch het rechte wit geraeckt.

 

Wel, vroom geslacht, wilt hier met vlijt nae trachten,

 

En soo van Godt veel zegheningh verwachten:

 

Zijt oyt en oyt gerust en wel ghemoet,

 

Stelt al u troost in 't alderhooghste Goet.