Bloemen en knoppen

[p. 157]

Dezelfde.

Vergaan de bloei der aard

En 't siersel van den gaard;

De lucht, die blauw zich welfde,

Betrokken en verzwart;

Maar, licht zij 't in uw hart,

Want God is nog Dezelfde.

Treed voort met hoop en dank!

De franjes van de bank

Zijns voets, - ja! die verteren;

En 't groene kleed verschiet,

Maar niet, neen! eeuwig niet,

De macht en gunst des Heeren.