Subjectieve reportage

[p. 9]

Oud zeer

Je hebt me oude foto's laten zien,
je vroeg're huis in Gelderland, de weelde,
mij onbekend, van 't grasveld waar je speelde
met al je zusters en daarom misschien

alleen heb ik zo lang van je gehouden.
Het kind dat jij eens was en ik wil zijn,
wilde ik door jou kennen, maar hoe klein
het deel dat je verzweeg was, ik vertrouwde

je nooit geheel, ik heb geen zusters en
dit vrouwenbeeld kan vreemder voor je wezen
dan elke flirt, en vast is meer te vrezen
de verantwoord'lijkheid voor wat ik ben.

Al heb ik je daar vaak bij vergeleken,
alles heb ik gezegd behalve dat,
misschien verkeerd, nooit zal ik weten wat
de kans was, nu voor mij geheel verkeken.

Het helpt niet of je ooit mijn werk zult lezen;
misschien herken je soms je eigen deel,
maar zult niet weten dat ik eens zoveel
geduld heb om een dag je broer te wezen.