Mengelpoezy. Deel 2

[p. 414]

Op des Heilands geboorte.

De duisternisse is nu verdweenen;
't Genadelicht in plaats verscheenen,

De Zonne der Gerechtigheid,

Daar de oude Vaders op vertrouwden,
En hunne zaligheid op bouwden

Voor 's waerelds grond hen toebereid.

Nu ziet men 't eind van alle rampen;
De schaduwen, met dikke dampen

Van Mozes Wet, en oud Verbond,

Verdwynen door Genadestraalen,
Die van den hemel nederdaalen,

Gelyk een heilryke ochtendstond.

Het langbeloofde is nu gekoomen.
Weg dan met beuzelen en droomen

Van 't blinde en domme Jodendom,

Die, spooreloos met hun gedachten,
Een waereldsch Koningk noch verwachten.

Doch 't heilig Wetboek maakt hen stom.

[p. 415]

 

Daar uit is klaar voor ons te hooren,

 

Dat hunne Christus niet gebooren

 

Moest zyn met scepter, staf en kroon.

 

God had hun immers laaten weeten,

 

Door Mozes boeken, en Profeeten,

 

De needrigheid van zynen Zoon.

 

 

 

Hy moest met aardsche heerlykheden,

 

Het ampt van Midd'laar niet bekleeden;

 

Maar arm, en naakt zyn, vol gebrek,

 

En op een ezellinne ryden;

 

Ja 't zondekruis, met smart en lyden,

 

Onschuldig draagen op zyn nek.

 

 

 

Och! wouden zy toch eens gelooven!

 

En zelf zich niet van 't licht berooven!

 

Want meer als Mozes is nu hier,

 

En meer als Schrift- en Wetgeleerden,

 

Die Schrift en Wet zo vaak verkeerden,

 

Met zonden in 't zondöffervier.

 

 

 

Myn ziel laat dees verstokten vaaren.

 

Wees liefst by 's Hemels legerschaaren,

 

Den grooten Cherubynenrei:

 

Roem nevens hen Gods groote daaden,

 

Zyn wond're liefde, zyn genaden:

 

Ja paar met hen uw vreugdgeschrei.

[p. 416]

 

Zing op: De vrede is nu op aarde.

 

Eer zy de Godheid, die ze baarde,

 

En 't nietig menschdom niet verächt!

 

Want heden, heden is gebooren

 

Die voor alle eeuwen is verkooren,

 

Tot zoen van 't menschelyk geslacht.

 

 

 

Een Kind, een Zoon is ons gegeeven.

 

Dees zal den Dood den doodsteek geeven.

 

Hy heeft de hel zyn magt ontzeit.

 

Al knarst de Duivel op zyn tanden:

 

Die Menschenhaater is in banden

 

En boeijen, tot in eeuwigheid.

EINDE des TWEEDEN DEELS.