Geschiedenis van de techniek in Nederland. De wording van een moderne samenleving 1800-1890. Deel I

Techniek en modernisering. Landbouw en voeding

[p. 317]

Over de auteurs

M.S.C. Bakker (1956) studeerde geschiedenis te Nijmegen en is sinds 1984 werkzaam aan de Technische Universiteit Eindhoven, waar hij, in dienst van het Samenwerkingsorgaan Brabantse Universiteiten, onderzoek doet op het gebied van de geschiedenis van de techniek. In 1989 promoveerde hij op het proefschrift Ondernemerschap en vernieuwing. De Nederlandse bietsuikerindustrie, 1858-1919. Het Franse Centre National de Recherche Scientifique stelde hem in 1991 in staat om gedurende negen maanden onderzoek in Frankrijk te doen.

E. Homburg (1952) studeerde scheikunde te Amsterdam. Vanaf 1979 is hij verbonden aan de Katholieke Universiteit Nijmegen, sinds 1984 als universitair docent Chemie en Samenleving. Daarnaast is hij vanaf 1991 werkzaam bij de sectie Geschiedenis van de Techniek van de Technische Universiteit Eindhoven. Zijn proefschrift, Van beroep <Chemiker>. De opkomst van de industriële chemicus en het polytechnisch onderwijs in Duitsland (1790-1850), rondde hij in 1992 af.

D. van Lente (1952) studeerde nieuwe en theoretische geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Als universitair docent is hij vanaf 1980 verbonden aan de Erasmus-Universiteit Rotterdam, vakgroep Industriële Samenlevingen. In 1988 promoveerde hij op het proefschrift Techniek en ideologie. Opvattingen over de maatschappelijke betekenis van technische vernieuwingen in Nederland, 1850-1920.

H.W. Lintsen (1949) promoveerde, na een studie technische natuurkunde, aan de Technische Universiteit Eindhoven op een proefschrift over het ingenieursberoep in Nederland in de negentiende eeuw. In 1990 werd hij benoemd tot hoogleraar Geschiedenis van de Techniek aan zowel de Technische Universiteit Delft als de Technische Universiteit Eindhoven.

H. Schippers (1946) studeerde sociale wetenschappen aan de Katholieke Universiteit Brabant en promoveerde in 1986 aan de Erasmus-Universiteit Rotterdam op een proefschrift over de rechts-radicale bewegingen Zwart en Nationaal Front. Hij is sinds 1987 als historicus verbonden aan de sectie Geschiedenis van de Techniek van de Technische Universiteit Eindhoven. Hij publiceerde in 1989 Van tusschenlieden tot ingenieurs. De geschiedenis van het Hoger Technisch Onderwijs in Nederland en werkte verder mee aan een aantal publicaties op het terrein van de politieke en techniekgeschiedenis.

J.W. Schot (1961) studeerde maatschappijgeschiedenis aan de Erasmus-Universiteit Rotterdam. Voor zijn techniekhistorische publicaties over meekrap en garancine kreeg hij in 1988 de Prof. dr. ir. R.J. Forbes-prijs. Van 1985 tot 1991 was hij verbonden aan het Studiecentrum voor Technologie en Beleid van tno, waar hij beleidsgericht en theoretisch onderzoek deed naar technische ontwikeling en industrialisatieprocessen. Sinds mei 1991 is hij als universitair docent werkzaam bij de vakgroep Filosofie van Wetenschap en Techniek van de Universiteit Twente. In december 1991 promoveerde hij op Maatschappelijke sturing van technische ontwikkeling. Constructief Technology Assessment als hedendaags Luddisme.

N.H.W. Verbeek (1961) studeerde geschiedenis te Utrecht. Sinds 1986 was hij onder meer werkzaam bij het Historisch Documentatiecentrum van de Vrije Universiteit in Amsterdam. In 1991 verscheen van zijn hand het boek 100 jaar Nassaukade, ter gelegenheid van het eeuwfeest van de (Unilever-)margarinefabriek in Rotterdam.

[p. 318]

G.PJ. Verbong (1955) studeerde technische natuurkunde aan de Technische Universiteit Eindhoven, met als specialisatie geschiedenis van de techniek. Na zijn promotie in 1988 op Technische innovaties in de katoendrukkerij en -ververij in Nederland, 1835-1920 deed hij, met steun van nwo, onderzoek naar de relatie tussen wetenschap en techniek in Nederland in de negentiende eeuw. Momenteel is hij als universitair docent werkzaam bij de sectie Geschiedenis van de techniek van de Technische Universiteit Eindhoven.

J.L. van Zanden (1955) studeerde economie en geschiedenis aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en promoveerde in 1985 aan de Landbouw-Universiteit Wageningen op De economische ontwikkeling van de Nederlandse landbouw in de negentiende eeuw, 1800-1915. In 1987 werd hij hoogleraar in de economische en sociale geschiedenis aan de Vrije Universiteit; in dat jaar publiceerde hij De industrialisatie in Amsterdam, 1825-1914. In 1989 verscheen zijn Economische geschiedenis van Nederland in de twintigste eeuw (samen met R.T. Griffiths). Sinds 1992 is hij als hoogleraar economische en sociale geschiedenis verbonden aan de Rijks-Universiteit Utrecht.