Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 11]

I. Vaan alles get

In de spraok vaan eus heim.

Veur d'n Hier L. Mertens.

'ch Wèl zien wie 'ne varende zenger dee trèk
Door 't gezegende, sjoen Limbörgs land;
'ch Wèl zwerve door bosse, langs weije en weeg
En zinge nao Limbörgsen trant;
Iech bin 't, dee 't lachende leve bemint,
Dee leefde en vräög in 't kleinste ouch vint
En dee dat wèlt bringe aon uuch allemaol,
In de spraok vaan eus heim, in de Limbörgse taol!

'ch Wèl zien wie de vogel, dee zink in de vreij
Vaan de bös, langs 't water, de weeg,
Dee höldig in klaanke zoe good es 't geit
De Maan boe heer alles vaan kreeg.
Iech vaang miech de zaank vaan de wuivende buim
Lèk luustrend miech neer in de weije en druim
En zeuk zoe get leedsjes veur uuch allemaol
In de spraok vaan eus heim, in de Limbörgse taol!

'ch Wèl zien 'ne zenger veur 't Limbörgse volk;
'ch Wèl zinge wat good is en sjoen.
Iech zing vaan 't eige, 't Limbörgs heim,
En vraog get gehuur es mie loen.
Iech zing vaan de leefde, de boer en de sjiech
En zeuk, ouch in 't kleinste, Gods woondergediech!
Iech zing veur 'n eeder, veur uuch allemaol,
In de spraok vaan eus heim, in de Limbörgse taol!