Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 79]

Gooie Vriedag.

Deen daag moot gans vol dreufheid zien...
Gei sträölke mie vaan zonnesjien,
Gei veugelke wat nog get zink,
Gei windsje wat nao boete wink...
Compassie, die moot in us zien.
Deen daag moot gans vol dreufheid zien.

De kèrrek is zoe kaal en doeds...
Me veult de deepte vaan get groets,
't Is aaklik stèl. De Meister storf...
Boe is heer dee 't leege dorf?
Mesjiens geluif heer 't nog oets,
Noe alles kaal is, leeg en doeds.

Me huurt noe geine belleklaank,
Meh niks es dreuvig liekgezaank,
En op de eerd, dao lik e kruus...
Begriepe veer 't groet verluus
Vaan Häöm, dee voont de wereld kraank
En gaof Zie leve? Boe's d'n daank?

Deen daag môs gans vol dreufheid zien...
Niks mie es 'ne keersesjien
Môs leechte euver 'n errem ziel
En bevend winke: Kniel noe, kniel!
Daan waor d'r toch 'ne gouwe sjien
Noe alles kaaid en dreuf môs zien.