Kribbelkes. Gediechskes in 't Mastreechs

[p. 86]

Piëta.

Moojerke vaan smarte! Ze höbbe Slivvenhier
gelag op eure sjoet en stèl gelaote
Uuch allein mèt Häöm, wie 't Joedse volk,
nog opgehits, trok sjriewend door de straote.
Ze leete Uuch allein met Häöm
en toen voolt Geer de zwuurte
vaan gans 't leve wat Heer zelf ziech vroog.
Geer zeet weer Zien geboorte en geer huurt de
ingele vertèlle aon de herders
tot Heer vol gooijigheid is wèlle koume
um zoe Zien Vajers koejigheid
op 't vollek in te toume.

Moojerke vaan smarte! Ze höbbe Slivvenhier
gelag op eure sjoet, boe-op Heer vreuger späölde
en lachenteere greep nao kol jee of nao brosj,
en noe ouch veult geer pas wieväöl de
wereld kraog door Zienen doed,
wat offer tot Heer brach um aon de tije
te geve, te voldoen, wat waor belaof,
wie Heer, de Zoon vaan God, kaom veur us leije.

Moojerke vaan smarte! Geer höb 't leid gekind
in al zien gruudde en zien zwuurte,
en veer, veer leije mèt Uuch mèt,
meh vraoge ouch: Ao, huurt de
moojers aon - geer wèt en kint 't leid -
huurt daan gedöldig nao hun klaoge.
'n Eeder veult zie kruiske toch zoe zwoer,
ao, beijt bij eure Zoon veur wat zie vraoge.
'n Eeder beijt en klaog z'ne noed ins geer.
In leid en pijn, daan trèkke aon de harte,
elk moojerke krijg op 'ren toer häör kruus,
en ellek is mesjiens e moojerke vaan smarte.