Der lijden vreucht
(1649)–Judith Lubbers–In houdende, eenighe geestelijcke liedekens
Op de Wyse: O! Slaep, o! soete Slaep.
LAet uw' Fonteyn de Oorspronck van mijn Vreucht,
Vervullen reyn, mijn Hert met uw' Geneught,
Want 's Hemels soete lust,
Baert Zielen Rust,
Dat mijn Leven bly,
Tot u Lof doch zy,
Dat mijn leven Bly of Truyrich,
Altijt in Deughden even Vuyrich.
2. Mijn Ziel, draeght u ootmoedich stille,
Dan doet ghy recht uw's Hooren wille,
Wilt u vermeten niet, te weten yet,
Als onnosel, slecht,
Dan sal JesUs recht,
Als een Duyve slecht neerdaelen,
En met zijn Licht uw heel door-straelen,
| |
[pagina 37]
| |
3. Als ghy vermeent noch yet te weten,
Dan sijn verborghen Godts Secreten,
Want hy de Wijsheydt is, seecker en wis,
Hy vloeyt in 't Ghemoet,
Lieffelijck en soet,
Hy vloeyt in't Gemoet sachtmoedich,
Met sijn Ghenade overvloedich.
4. Daer Godes Geest heeft zijn Regieren,
Daer gaet de mensch nae Godt bestieren,
Vyt Liefde in den gangh,
Niet uyt bedwangh,
Maer uyt vrye wil,
Gaet hy bly en stil,
Maer uyt vrye wil betreden
Godts wech, en komt alsoo in vreden.
5. Salich is d' mensch, die alleen op u wacht,
Die, nae uw' wensch, alleen heeft sijn betracht,
Nae 't eenich Eeuwich goet,
Waer door 't Gemoet,
Alleen wort verlicht,
En in u ghesticht,
Alleen wort verlicht ghestadich,
Door uwe soete Liefd' weldadich.
Liefd' verwint. |
|