Der lijden vreucht
(1649)–Judith Lubbers– AuteursrechtvrijIn houdende, eenighe geestelijcke liedekens
Nae de Wyse: Onbestendich droef ghemoet.
SAlich zijt ghy die nu weent,
Want ghy sult hier nae verblyden,
Die recht zijt met Godt vereent,
| |
[pagina 39]
| |
Op hem hoopend' t' allen tijden,
O! ghy hoogh ghekruyste Stam,
Weest doch niet kleynmoedich,
Siet op het onnosel Lam,
Volght nae, treedt spoedich,
Door sijn macht, geeft hy kracht,
En laet Gracy daelen,
Inden Geest, hout hy Feest,
Door zijn Minnestraelen.
2. 't Is sijn Vaderlijcke aerdt,
Ons door 't lyden hier te proeven
Druck altijt opmercke baert,
Hy weet noodich ons behoeven,
'tIs niet om dat hy ons wouw
Van sijn goet ontvreemen,
Maer dat hy, door liefde trouw
Wisse proef souw nemen,
Van 't Geloof, oft oock dooft,
In ons wort bevonde,
't Moet soo gaen, 't is de baen,
Tuycht ons waerheyts monde.
3. Salich is hy die verwacht,
Op die goede hant des Heeren
Met een Ziele vol aendacht
Inwaerts tot den Vader keeren,
Die gheniet de Gracijs vloedt,
Door sijn liefde goedich,
In een Reyn en stil ghemoet,
Is Vreught overvloedich,
Zijn Fonteyn, vloeyt alleyn,
In 't ghemoet van binnen,
Daer is Rust, Weeld', en Lust,
Om den Heer te minnen.
| |
[pagina 40]
| |
4. Liefde Godts maeckt alles licht,
Liefde Godts kant al verdragen,
Liefde Godts het herte sticht,
Liefde Godts lijdt sonder klaghen,
Liefde is de Vader soet,
Liefde is de Soone,
Liefde is het Eeuwich goet,
Liefde is de Kroone,
Wel den mensch, die nae wensch,
In Liefd' is verslonden,
's Levens vreught, en gheneught,
Is niet om te gronden.
Liefd' verwint. |
|