Der lijden vreucht
(1649)–Judith Lubbers– AuteursrechtvrijIn houdende, eenighe geestelijcke liedekens
Na de Wyse: O! boose domme Jeught.
O Wonder Godt, Koninck en machtig Heer,
Ghy sit hoogh en siet inde diepte neer,
Ghy siet op mensch, 't geschapen Creatuur,
Dat blijckt, dat blijckt, dat blijckt,
Aen al uw' wonder en bestuur.
2. Ghy hebt, o! Godt, gheschapen hier den mensch,
Na't eygen Beelt volcomen na uw' wensch,
En hem ghestelt over uw' wercken al,
Die ghy, die ghy, die ghy,
Gheschapen hebt in groot ghetal.
3 O! Edel mensch betracht uw' rechte staet
Laet Godes Geest u leyden na sijn raet,
Weest maer ghetrouw en volght hem soo naer,
Dan sal, dan sal, dan sal,
Geen dinck u lastich zijn
4. Al wat ghy siet, dat dient tot Leeringh schoon,
't Hindert u niet, maer staet u al ten thoon,
't Maeckt u maer vast, heel seecker en ghewis,
Dat hy, dat hy, dat hy,
Alleen Schepper van alles is.
| |
[pagina 42]
| |
5. Aensiet de Son blinckend' aen 't Firmament,
En oock de Maen, die geeft haer Schijnsel jent,
Die sterren klaer blincken als Christalijn,
Hoe schoon, hoe schoon, hoe schoon,
Moet dan de lieve Schepper zijn.
6. Die boomen schoon, met vruchten delicaet,
En goet van Smaeck, 't heeft schier geen Tal, noch maet,
En op haer tijt brenghen sy vruchten weer,
Wie kan, wie kan, wie kan,
Uw' lof te recht verbreyden Heer.
7. De Blommen fier, elck heeft sijn Coleur,
Elck heeft zijn aert en sijn bysondere Geur,
Het ghetuycht al uw' wonderlijcke Macht,
Dat ghy 't, dat ghy't, dat ghy 't,
Soo onderhout door uwe kracht.
8. Die Diertjes soet, vol lieffelijck gheluyt,
Elck met haer thoon, breyden uw' Eere uyt,
Als ick dit hoor, soo verwonder ick mijn,
En denck, en denck, en denck,
Hoe schoon moet dan de Schepper zijn.
9. Die Cruyden groen, vol Reuck en Medicijn,
Elck heeft zijn aerdt, de Wijnstock geeft haer Wijn,
Het Gras daer by verbreydt oock uwen Lof,
't Spruyt al, 't spruyt al, 't spruyt al,
Vyt uw' ghenadelijcke Hof.
10. Als ick hier sie uw' wonderlijck beleydt,
Door uw' Wijsheyt gheschapen en bereydt,
Ick denck dickmael, o! lieve Coninck schoon,
Hoe soet, hoe soet, hoe soet,
Bent ghy daer booven in uw' Throon.
Liefd' verwint. |
|