Den hemelschen handel der devote zielen

[p. 76]

De dijnxdaeghs.
Cleyne ghetiiden van den heylighen gheest.
Met acht ghebeden om sijn seven gaven, ende de volheydt sijnder gratien te verkrijghen.

Ter Metten tijdt.

DE gratie des heylighs Gheests, verlichte onse herten ende sinnen.

Vers.

HEere ghy sult mijne lippen open doen.

Antvv.

Ende mijnen mondt sal uwen lof vercondighen.

Vers.

Godt merckt aen tot mijnder hulpe.

Antvv.

Heere haest u om my te helpen.

Vers.

Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.

Antvv.

Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal

[p. 77]

wesen. Amen.

Alleluia, Oft: Lof zy u Heere, Coninck der eeuvvigher glorie.

Hymne.

COmt Gheest en schepper mede,

Comt Godt en eeuwich goedt:

Daelt nederwaerts in vrede,

Vloeyt milt in ons ghemoedt:

Vervult met gratij soet

De herten die betrouwen,

Dat die hen leven doet,

In deught sal onderhouwen.

Ons troost wort ghy gheheten,

In lijden en verdriet;

Godts gaven onghemeten,

Die 't quaet al doet te niet:

Een vyer men oock u siet,

En olij' uyt-ghegoten,

Wt liefde, die ghy biet,

En gheeft den huys-ghenoten.

Den Vader zy met vreughden,

Lof als den hoochsten Heer;

Den Soon prijs om sijn deughden,

Als wesende wel eer:

Doodt, en verresen weer,

Nu sit aen 'sVaders zijde,

V trooster min noch meer,

Zy lof tot allen tijde. Amen.

Antiphone.

Den Gheest des Heeren heeft vervult den om-ganck der aerden.

Vers.

Heere seynt uyt uwen Gheest, soo worden die dinghen gheschapen.

Antvv.

Ende ghy sult vernieuwen het aenschijn der aerden.

[p. 78]

Lof-sanck.

V Godt loven wy.

V Heere belijden wy.

V eeuwighen Vader eert de gantsche werelt.

V singhen alle Enghelen, die hemelen, ende alle Potentaten:

Heylich, Heylich, Heylich is den Heere Godt der heyrscharen.

Over al den omganck der aerden, de heylighe Kercke belijdt u.

Den Vader van onbegrijpelijcke Majesteyt.

Vwen eerweerdighen, waerachtighen, ende eenighen Soon.

Ende oock die Vertrooster, den heylighen Geest.

Christe, ghy zijt den Coninck der glorie.

Men ghelooft dat ghy zijt den toe-komenden Rechter.

Daerom bidden wy, komt uwe dienaers te hulpe, die ghy met u dierbaer boedt ghekocht hebt.

Gheweerdicht u Heere, ons in desen daghe van sonden te bewaeren.

Ontfermt u onser Heere, ontfermt u onser.

In u Heere, heb ick ghehopet: ick en sal niet beschaemt worden inder eewicheydt.

Vervulsel.

Vers.

Heere verhoort mijn ghebedt.

Antvv.

Ende mijn gheroep kome tot u.

Ghebedt, om te verkrijghen de gave der vreese Godts.

ALmachtigen Godt ende Rechter, wiens vierschare uyt-nemende rechtveerdigh is, ende

[p. 79]

wiens oordeelen seer strenghe zijn: stort in ons uwe Godlijcke vreese, die het begintsel aller wijsheydt ende deught-saemheydt is; op dat wy voor uwe scherpe vonnissen schroomende, alle sonden moghen haten; ende die wy ghedaen hebben, door voldoenelijcke wercken van penitentie verbeteren, ende voort-aen, als uwe ghetrouwe ondersaten, met op-ghegorde lendenen u mogen dienen, ende met brandende lampen der goeder wercken tot uwe comste gedurichlijck maken. Door onsen Heere Iesum Christum uwen Sone, die met u leeft ende regneert, in de eenicheydt des heylighen Gheests, Godt in alle eeuwen der eeuwen. Amen.

De Lauden.

Vers.

GOdt merckt aen tot mijnder hulpe.

Antvv.

Heere haest u om my te helpen.

Vers.

Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.

Antvv.

Als't was in den beginne, ende nu, ende altijdt: ende in de eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.

Alleluia, Oft: Lof zy u Heere Coninck, &c.

Antiphone.

Door het woordt des Heeren zijn de hemelen ghevesticht, ende alle hare sterckheydt spruyt uyt den gheest sijns mondts.

Capittel.

Het sal gheschieden in de laetste daghen, seydt den Heere, dat ick op allen vleesch van mijnen geest sal uyt-storten.

Antvv.

Gode zy lof.

[p. 80]

Hymne.

O Heylich Geest, u gaven

Die zijn sevender-handt,

Ghy zijt der zielen haven,

En rust van alle kandt:

Ghy zijt des Vaders pandt,

Ghelooft, en oock ghesonden:

Om met tael en verstandt,

Te cieren alle monden.

Bewaert toch onse sinnen,

V vrees' in 't herte prent:

Maeckt dat wy eens verwinnen

Natuer, tot quaedt ghewent:

Ons druck is u bekent,

En laet ons niet beswijcken,

Maer ons tot hulpe sent,

Den vloedt van uwe rijcken.

Eer zy u Heer, dry-vuldich,

Een Godtheydt hooch vermaert;

Wat zijn wy u niet schuldich,

Dat ghy ons hebt ghespaert?

En stadich noch bewaert?

Och, doet ons na dit strijden,

By d'Enghelen vergaert,

Met vreught in u verblijden. Amen.

Vers.

Godt schept in my een reyn herte.

Antvv.

Ende vernieuwt den rechten gheest in mijn binnenste.

Antiphone.

Comt heylighen Gheest.

Den lof-sanck van Zacharias.

GHebenedijt zy den Heere Godt van Israel: want hy heeft besocht, ende ghedaen de verlossinghe sijns volcks.

Ende hy heeft ons op-gherecht eenen horen der salicheyt, in Davids sijns dienaers huys.

Ghelijck hy ghesproken heeft door den mont sijn-

[p. 81]

der heyligher Propheten, die van 'tbegin der werelt zijn.

Verlossinghe van onse vyanden; ende uyter handt van alle de ghene die ons haten.

Om bermherticheydt te doen met onse Vaderen, ende te ghedencken sijns heylichs testaments.

Den eedt dien hy ghesworen heeft tot Abraham onsen vader, dat hy ons geven soude.

Sonder vreese, verlost uyt de handen onser vyanden, hem te dienen.

In heylicheyt ende rechtveerdicheyt voor hem, alle onse dagen.

Ende ghy kindt sult een Propheet des Alderhoochsten ghenoemt worden, want ghy sult voor des Heeren aensicht gaen, om te bereyden sijne weghen.

Om kennisse der salicheyt te geven sijnen volcke, tot vergevenisse van hunne sonden.

Door de grondighe bermherticheyt onses Godts, door de welcke hy ons besocht heeft, den opganck uyt den hooghe.

Om te verlichten den ghenen, die in duysternissen ende in de schaduwe des doots sitten, om te beschicken onse voeten in den wech des vreedts.

Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.

Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt, ende inde eewen der eewicheden sal wesen. Amen.

Antiphone.

Comt heylighen Gheest, vervult de herten van uwe gheloovighen; ende ontsteeckt in haer dat vyer uwer liefden.

Vers.

Heere verhoort mijn ghebedt.

Antvv.

Ende mijn gheroep kome tot u.

[p. 82]

Ghebedt, om de gave der godt-vruchticheyt te verkrijghen.

WY belijden met weenende ghemoedt, o Heere Godt, dat wy seer traech geweest zijn in uwe Godlijcke Majesteyt naer onsen roep te voldoen; ende daeorm soo bidden wy ootmoedelijck uwe milde goedtheyt, om de gave der godtvruchticheyt, die ons bequame maecke ende voordere, om u nu voort-aen met vyerighe liefde te dienen, uwe Heylighen behoorlijck te eeren, ende onse naesten, als t'samen met ons kinderen van eenen hemelschen vader, ende mede-lidt-maten van Christus gheestelijck lichaem, te beminnen. Door onsen Heere Iesum Christum uwen Sone, die met u leeft ende regneert in de eenicheyt van den selven heylighen Gheest, Godt, in alle eewen der eewen. Amen.

Vers.

Laet ons den Heere ghebenedijden.

Antvv.

Gode zy lof.

Vers.

De zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheydt in vrede rusten.

Antvv.

Amen.