Den lof-sanck Marie.
MYn ziele maeckt groot den Heere.
Ende mijnen gheest heeft hem verheught in Godt mijnen Salich-maecker.
Want hy heeft aenghesien de ootmoedicheydt sijnder dienstmaeght: want siet van desen tijdt voort, sullen my salich noemen alle gheboorten.
Want hy heeft my groote dinghen ghedaen, die machtich is; ende heylich is sijnen Naem.
Ende sijne bermherticheydt is van gheslachte tot gheslachte; den ghenen die hem vreesen.
Hy heeft cracht ghedaen door sijnen erm; hy heeft de hooveerdighe verstroydt met den sin haers herten.
Hy heeft de machtighe af-gheset uyt den stoel, ende hy heeft verheven de ootmoedighe.
De hongherighe heeft hy met goederen vervult, ende de rijcken heeft hy ydel ghelaten.
Hy heeft ontfanghen Israel sijn kint; ghedachtich wesende sijnder bermhertigheydt.
Ghelijck hy ghesproken heeft tot onsen Vaderen, Abraham ende sijnen sade inder eeuwicheydt.
Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.
Als't was in den beghinne, ende nu, ende altijdt: ende inde eewen der eewicheden sal wesen. Amen.
Antiphone.
Hy en sal van sy-selven niet spreken: maer al wat hy hooren sal, dat sal hy spreken.
Vers.
Heere verhoort mijn ghebedt.
Antvv.
Ende mijn gheroep kome tot u.
Auteursrechtvrij
