Den hemelschen handel der devote zielen

[p. 293]

Ter Nonen tijdt.

HEt heylich Cruys ende Christus macht zy tusschen my, ende alle mijn sienelijcke ende onsienelijcke vyanden. Amen.

Vers.

GOdt merckt aen tot mijnder hulpe.

Antvv.

Heere haest u om my te helpen.

Vers.

Glorie zy den Vader, ende den Soon, ende den heylighen Gheest.

Antvv.

Als't was in den beginne, ende nu, ende altijdt: ende inde eeuwen der eeuwicheden sal wesen. Amen.

Alleluia, Oft: Lof zy u Heere Coninck, &c.

Hymne.

'T Cruys Christi is 't Autaer, daer 't suyver Lam

Wt liefd' hem liet verbranden,

Waer door de oude wet haer eynde nam,

Met al haer offeranden:

Daer op zijn al ons sonden gheboet,

En wy voor alle quaden verhoet:

Hy heeft ons met sijn lijden

Verdient 't eeuwich verblijden.

O Prins van Majesteyt! wie soud' u niet

Met Iob ten hoochsten prijsen?

Dat op den joncksten dach, door u ghebiet,

Wie doodt is, sal verrijsen.

Door hem, die eeuwich met u leeft,

End' ons sijn bloedt uyt mildtheyt gheeft:

En sent den Gheest van vreden,

In al sijn ware leden. Amen.

Antiphone.

Laet ons tot hem uyt-gaen buyten de legheren sijn verwijt draghende.

Capittel.

Het woordt des Cruyces, is den ghenen, die

[p. 294]

verloren gaen, eene dwaesheyt: maer den ghenen, die behouden worden, de kracht Godts.

Antvv.

Gode zy lof.

Vers.

Verre moet van my zijn in iet anders te glorieren.

Antvv.

Als in het Cruyce Iesu Christi.

Vers.

Heere verhoort mijn ghebedt.

Antvv.

Ende mijn gheroep kome tot u.

Ghebedt, om Christus mildtheyt te moghen volghen.

O Ghebenedijde Heere Iesu Christe, vreught der suyvere herten, wie sal uwe mildtheydt, die ghy ons aen u Cruys bewesen hebt, konnen begrijpen? want ghy ons daer, al wat ghy hadt, vergunt hebt: u bloedt, om onse sonden te suyveren, ende onse zielen in haren dorst te laven; u heylich lichaem, om ons na den Gheest te spijsen, uwe glorieuse ziele, om in ons een geestelijck leven te verwecken, alle uwe verdiensten, gratien, ende gaven, om onse armoede te versoeten, ende ons met hemelsche goederen rijck te maecken, uwe menichvuldighe voldoeninghen, om onse oneyndelijcke schulden te betalen, uwe smerten ende pijnen, om ons in alle swaricheden te troosten, u ghebenedijde Cruyce tot een leeder, om tot u in den hemel te climmen, ende uwe eeuwighe ende almoghende Godtheydt, om ons met die volkomelijck te beloonen: gheweerdight u, door dese onbegrijpelijcke mildtheydt, ons, met een mildt herte tot u, ende tot onsen naesten, te begaven, op dat wy tot uwer eeren, ende tot onse ende hunder

[p. 295]

salicheydt, al ons goet, bloedt ende leven, mildelijck moghen ghebruycken ende verteeren. Die met den Vader, ende den heylighen Gheest, eenen Godt, leeft ende regneert inder eeuwicheyt. Amen.

Vers.

Laet ons den Heere ghebenedijden.

Antvv.

Gode zy lof.

Vers.

De zielen der gheloovighen moeten door Godts bermherticheydt in vrede rusten.

Antvv.

Amen.