Den Lusthof der gheestelicke oeffeninghen

[p. 174]

Onder-wijsinghe van de weerdicheydt, krachten, nootsakelickheden, ende profijten van het woordt Godts: ende vvaerom dat het soo luttel deughdt doet in vele.

Vier vveerdicheden van het vvoordt Godts.

1.	HEt is't woordt, niet van eenighen aerdtschen Koninck oft Keyser ('twelck nochtans onder de menschen seer groot gheacht wordt) maer van de alder-opperste Maiesteyt ende wijsheyt Godts.
2.	Het heeft de selue conditien met Godt, als wesende almachtich, eewich, rechtveerdich, waerachtich, goedertieren, ende alsoo voordt.
3.	Het is alleen ghenoechsaem tot de salicheydt, als't wel verstaen ende beleeft wordt: tot de welcke alle andere konsten ende gheleertheden, sonder dit niet en helpen.
4.	Christus noemt sijn woordt, kostelicke peerlen, die alle rijcke dinghen vercieren: eenen gheest ende leuen der sielen: eene fonteyne des leuens.

[p. 175]

Acht schoone krachten van het woordt Godts.

1.	HEt verweckt de siele van de doodt der sonden, door eene salighe penitentie.
2.	Het bluscht de hinderlicke begheerlickheden des vleeschs, ende gheneest alle flauten ende sieckten der sielen.
3.	Het vermaeckt ons inwendelick, ende het wapent ende versterckt ons teghen alle bekoringhen.
4.	Het verlicht ons verstandt, ende maeckt ons wijs in alle Godtlicke dinghen.
5.	Het ontsteeckt ons met het vier der liefde Godts, ende maeckt vruchtbaer de herten die koudt ende gheheel dorre waren.
6.	Het toont ons den wech ter salicheydt, ende gheeft vromicheyt om die te doorwandelen.
7.	Het opent ons de tresooren van alle deughden gratien, ende verdiensten.
8.	Het gheeft ons het gheestelick leuen der sielen, ende maeckt dat vreuchdich in Godt den Heere.

Vijf noodtsakelickheden van het woordt Godts.

1.	HEt is een kostelick ende noodtsakelick voedtsel onser sielen.
2.	Het toont ons den rechten wech des Hemels, die anders, tusschen soo veel sijd-weghen der sonden, onvindelick ware.
3.	Het leert ons den wille Godts, die wy

[p. 176]

	moeten in alles volbrenghen, ende al dat ons dient tot onse salicheydt.
4.	Het is eene langhe ende stercke koorde, waer mede Godt ons treckt uyt den af-grondt der sonden, hanghende aen een tacxken der hope op de bermherticheydt Godts.
5.	Het is eene medecijne teghen alle gheestelicke sieckten, ende tegen de doodt der sielen.

Vijf profijten van het vvoordt Godts.

BOuen de voorseyde profijten van het woordt Godts, soo zijnder noch sommighe andere, als dat.

1.	Wy, het woordt Godts deuotelick hoorende, onsen kostelicken tijdt profijtelic ouerbrenghen, daer veel dien idelick verquisten.
2.	Wy vieren behoorlick de daghen, die Godt tot sijnen dienst door de H. Kercke inghestelt ende gheboden heeft te vieren.
3.	Wy gheuen goedt exempel onsen naesten tot de deughdt.
4.	Vele daghelicksche sonden worden ons vergheuen.
5.	Wy verdienen, dat ghelijck wy Godts woordt eeren ende gheerne hooren, van hem in onse ghebeden rasch verhoort, ende in allen noodt gheholpen souden worden.

Vijf-thien beletselen der vruchten van het vvoordt Godts.

1.	HEt woordt Godts onbereyt komen hooren, ende meer uyt een idele gewoonte, als met begheerte om beter te leuen.
2.	Meer soecken in het woordt Godts curieusheydt, subtijlheyt, ende welsprekentheyt: als

[p. 177]

	goede vermaningen, tot beteringhe ons leuens.
3.	Alleen komen, om Katholijck ende godtvruchtich gheacht te worden: oft om ons idelick te toonen: oft ons sinnelick te vermaken in het sien ende spreken van andere.
4.	Komen alleen om den Predikant te vonnissen ende te beschimpen.
5.	Het woordt Godts nae sijne weerde niet achten.
6.	Mede-brenghen quade ende onghereghelde passien, ende begeerte om voordt te gaen in sonden.
7.	Onder het sermoon slapen, klappen, andere dinghen met den ghepeyse handelen.
8.	Belemmert heden van kleyne kinderen, hondekens, ende andere curieuse dinghen mede brenghen.
9.	Een andere toe-schrijuen dat men hoort, ende niet ons seluen.
10.	Dencken dat wy goedt ende wijs ghenoech zijn, ende daerom niet beter en begeeren te wesen.
11.	Sinnelicke vreese van den wech der volmaecktheydt inne te gaen.
12.	Kleyne aendachticheydt, ende bemerckinghe op onsen roep, ende staet van leuen.
13.	Een steenich herte, dat hem met den Predicant niet en verweckt.
14.	Een verstroydt herte in idelheydt, ende te veel tijdtlicke bekommernissen, waer van het saedt terstondt wech ghenomen wordt.
15.	Een herte vol doornen van de eyghen liefde, ende onvolmaecktheden, door de welcke de goede begheerten, ende beweghelickheden tot der deughdt, korts daer na verdruckt worden.