Olijfbergh ofte poëma van den laetsten dagh
(1609)–Karel van Mander–
Auteursrechtvrij
[pagina 41]
| |
Het derde Ghesangh.Spreect int begin van ergernisse, verraet, verraders loon: oock de trouwe der oude, ende ontrouwe der tegenwoordige Romeynen ende haer ghesinde, tot het eygen verderf ende ondergangh.
VEel sullen hun verergheren verquaden,
En onderlingh malcander oock verraden,
En draghen op malcander bitter nijt.
Een Christen recht en erghert doch geen tijt,
Want sHeeren woort gehoorsaem vast t'aencleven,
Can hem uytcomst in alle dinghen gheven:
Wie haet, hy lieft: den gheest die in hem rust
En werckt in hem van nijt doch gheenen lust:
Maer broeders valsch heeft oyt men veel vernomen,
Die met verraet verdruckten veel den bromen:
Sulcx wedervoer den Heer die sijn broot at,Ga naar margenoot+
Den selven hem siet onder voeten tradt.
Iscarioth heeft veel navolghers daeghlijcx,
Die poogen boch t'aenrichten yet beclaeghlijcx,
Want Princen wijs beredent en beleeft,
Welck ons dierbaer den Hemel selden gheeft
Tot eerdtsche rust, die laten in t'ghelooven
Vry elcx ghemoet, van sulcken ons berooven
Sy soecken laes door slanghen ouden haet.
Och welck een schaed' en hinderlijck verraetGa naar margenoot+
Moestmen in Delft met droever oogen schouwen,
Ghelaten ons hoogh-boortich eel Nassouwen
Bebloedt lichaem van sachten geest ontschaeckt.
Ay moorder boos wat hebby doch ghemaeckt,
Te schenden so gants onbedacht u handen
Aen hem wiens deucht selfs loven sijn vyanden:
Meendet ghy t'lant verlossen van Tyran?
Hy wasser gheen, maer teghendeel daer van:
Of dedet ghy om naem of lof vercrijghen?
Verrraders name verdient met eeuwich swijgen
| |
[pagina 42]
| |
Te zijn versmoort in Lethis doncker vloet:
Maer langh eylaes sal dit doorluchtich bloet
Noch bloeden ooc dees doot met jammer smerten
In veel oprecht' en edel trouwe herten.
Ay dieren tijt, van schaemt of eere nu,
O ghy Roomsch volc, hier voortijts hadt ghy u
Vry seer geschaemt t'verraet aldus t'aenvleven:
Ghy Medecijn om Pyrrho te vergheven,
Ga naar margenoot+Frabritij vroom bewees u cleenen danck.
Schoolmeester valsch, van Valisco een cranck
Ga naar margenoot+Velgheld en loon vercreeghdy van Camillen:
Want t'Roomsche volc heeft niet verwinnen willen
Met lasterlijck verradich schandich doen,
Maer Ridderlijck met vrome daden koen.
Die Christen roemt, deucht hy nu min als Heyden?
Hoe salmen dan ter werelt onderscheyden
Een edel hert doorluchtich claer ghemoet,
Ga naar margenoot+Alst Edeldom so doncker wercken doet?
Verraders loon dus gheven of beloven,
Ist even eens hoe datmen comt te boven,
Ist valsch versiert spreecwoort al vasten gront,
Tot wien vernuft een ketter scheldt terstont,
Ga naar margenoot+Volght dan d'ontrouw' ismen geen trouw meer schuldich,
Ghy sult eylaes van sinnen onverduldich,
V brandend' huys aensiende seer verbaest:
Ga naar margenoot+Door water, peck of oly metter haest
Giet ghy int vyer, de vlammen ondertusschen
Verdobbelt ghy en meenet vast te blusschen:
T'vergoten bloet na bloet te meer verweckt,
Twelc ghy ooc noch t'uytroyen soect bedeckt:
Tis dwaesheyt groot, want dees vereende landen
T'heerschappen staet niet al in een mans handen:
Maer blinden haet doet u verstant belet,
Verrader, sot is u doen, door opset,
Om loon ghehuyrt, of hoe sulcx mach geschieden:
| |
[pagina 43]
| |
‘Veel meer men geen als weynich siet ontvlieden:
Maer comdy vry, by niemant zijdy weert,
Yemant verraet verrader niemant gheert:
Is dijn hop' op het Hemelrijc Gods woorden,Ga naar margenoot+
Die dreygen met verdoemen een sulck moorden:
Soect ghy naems lof, verraders naem is oock
Na doot een schand' en stinckend' vuyl geroock,’
Dat u gheslacht in d'ooghen lanck sal bijten
Alsmen t'verwijt in t'aenschijn hun sal smijten:
Tis wonder hoe men yemant erghens vint
Dus tot verraet uytsinnich noch ghesint.
|
|