Van Philiscus, Schilder.
Philiscus vermeerde zijn ghedachtenisse, met te hebben gheschildert eenen Schilders winckel, daer hy hadde ghemaeckt eenen Leerjonghen, die het vyer blies. Hier by is wel te verstaen (dunckt my) datse met lijm doe ter tijdt schilderden, want die moet met vyer gesmolten wesen. Nu voort tot den anderen Schilders: want my dunckt, dat ick nu voor windt, oft goeden spoet hebbe.