Kransje van letter-bloempjes, voor Neerlandsch jufferschap

[p. V]

Aan Neêrlandsch jufferschap.

Wederom aan U Beminnelijke Sexe, Pronksiersels dezer Aarde; die door het vermogen van uwe Schepperverheerlijkende schoonheid, een onbepaald gebied voerd, over de harten der Mannen; Edele Wezens, die door uwe schitterende bevalligheden, Hun, die de gebiedende magt is aangeboren, aan uwe Zegekoets kunt kluisteren. Aan U, Beminnenswaardige Gezellinnen onzes levens, offeren wij de teedre vruchten van ons geringe Kunstvermogen. Ontvang dit Tweede kransje van letterbloempjes, met geene mindere toegenegenheid, dan het Eerste; het word U toegeheiligt, met die verschuldigde eerbied en achting, welke den kring, waar in wij ons geplaatst zien, aan ons vergunt U toetezwaaijen.

Wij mogen ons beroemen op de eer, van in onzen Bloemsestoen, eenige bloempjes te zien

[p. VI]

pralen, door de teedere hand, van een uwer Beminnelijke Kunne daar in gevlochten; eene eer, die ons niet weinig streeld en ten bewijze verstrekt, dat onzen arbeid niet geheel onbehaagelijk is in de oogen van het bekoorlijk Jufferschap.

Paar aan uwe gebiedende schoonheid, het zielroerend vermogen van uwe engelachtige stem; dring daarmede in de harten van uwe hulde doende Minnaars, en triumfeert dus, zingende, over uwe verrukte Aanbidders. Bézig tot dat einde deze onze letterbloempjes, die, tendeelen, hunne geboorte verschuldigt zijn aan de lente dagen onzes levens, en nu, in den afdalenden zomer van onzen tijdkring, aan u worden toegewijd.

Ontvang dezelven, met die schuldelooze en ongeveinsde Vriendschap, waarmede wij ze U aanbieden, en zijt verzekert, dat wij, uw welgevallen ziende, niet werkeloos zullen zijn; maar U, van tijd tot tijd, door de vruchten van onze vrije uuren zullen tragten te behagen.

G.M.