Vijf versies van 'Vera'

Regelnummers proza verbergen

14

aant.8Slanke beenen, bij de voeten gekruist, strekken zich uit den fijn-geplisseerden rok. Het 9 ranke lichaam, een loome en koele elegance, golft langs den divan, zacht deinend, naar 10 het edele hoofd, dat diep in de kussens ligt. Een lange zuivere hand hangt omlaag en 11 tast in haar droomen naar lelies die hier niet zijn. De elastische smalle lippen, in den 12 slaap vaag geopend, zijn zoo donkerrood, dat haar tanden hun witheid niet meer 13 kunnen bewaren: zij kregen het zeer vage ivoor-geel, dat monden ziek en oud maakt 14 en diep vergiftigd. Volmaakte nuancen van oker naar rood tinten het droomende hoofd 15 tot een perzik en modelleeren het tot een langere vrucht, een zuiver ovaal. Een zachte 16 lichtschemer overvliet het vanuit een lamp en schittert enkel als in een dauwdrop, in 17 een der lange oorbellen, die zich in de zachte lellen hebben geschroefd. De wenk-18brauwen buigen hemelsch en venetiaansch van den neuswortel naar de slapen. - Zij 19 ontwaakt; en hoe oud en weemoedig lijken de droomen, die de zacht omschaduwde 20 oogen befloersen, hoe onbeschrijflijk teeder wiekte de opslag der wimpers over dat 21 meer: als veeren, als vlinders.