Logo DBNL
Vijf versies van 'Vera' (1962)

Vijf versies van 'Vera'

(1962)–H. Marsman–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

25

aant.6Vera zit in een smerige kleine volkskroeg in de Linkstrasse. Ze wacht op Theo. Hier 7 eten ze dikwijls samen, het is er eenvoudig en goed en niemand stoort hen. Ze hebben 8 beide het land aan de groote café's der cosmopolitische snobs aan den Kurfürsten-9damm. Theo kent deze kroeg uit zijn armen studententijd en komt er nog vaak. De 10 waard schenkt een voortreffelijken Danziger Goldwasser; en men behandelt hen hier 11 haast als vrienden. Meestal zitten ze achter, opzij van een spiegel.

12Theo is er nog niet. Vera kijkt opzij in den spiegel en ziet, dat ze moe is. Even be-13wondert zij vaag de distinctie van haar toilet. Dan kijkt ze weer op van Hamsuns 14 ‘Landstreicher’ dat haar zeer lief is en neemt de kerels in de kroeg eens op. Sommigen 15 hangen op het buffet en smoezen met de waardin: een forsche vrouw, welig en goed 16 gebouwd, goed geverfd.

17Een Hamburger, half naar Vera gewend, half naar de waardin: - het is een verdomd 18 gekke tijd tegenwoordig, ik zie tenminste geen bliksem verschil meer tusschen een snol 19 en een dame. - Gibts auch nicht, gromt een der twee tramconducteurs, die tusschen 20 hun diensttijden door dagenlang schaken over één spel, du, Aujust? - Nee, ick ooch 21 nich, zegt August en verzet een pion. Pass man uff, Heinz, deine Dame ist ooch nich 22 besonders prüde; die lässt sich ja ohne zu erröten von zwei Pferden bespringen, die 23 kleine! - De kerels bulderen om de kapitale mop. Ja, August is een brave! Alleen de 24 schele, alleen aan een tafeltje tegenover Vera zwijgt, doet kwasi-gegeneerd: hij



illustratie

tekstkritische noten

aant.1wil hier boven staan in de oogen van Vera: zijn kansen moeten dan toch wel stijgen. 2 Maar Vera's gezichtsuitdrukking blijft glad; zij amuseert zich in stilte om de rulle 3 vuilbekkerij, zoo goedaardig geestig. Zou ze mets hebben gemerkt, ook niet van de 4 voorname tact van den scheele? Zij kijkt hem vriendelijk nietszeggend aan. Zij is 5 onbereikbaar. Dan geeft hij het op, drinkt uit en gaat, een korte groet mompelend, 6 weg. De waardin kijkt Vera veelbeteekenend aan: - Wie lange lassen Sie den armen 7 Junge noch warten? - Ze staat verstomd van zooveel monogamie.

8Theo komt binnen, groetend naar links en rechts. 'n Abend, Herr Doktor! De 9 waardin schenkt zijn Goldwasser in. Theo lacht en vertelt van zijn werk, zijn ont-10moetingen in den loop van den dag. De kroeg veert een oogenblik op uit zijn luie 11 gemoedelijkheid.

12- Je ziet er moe uit. Weer te hard gewerkt, liefje?

13- En jij?

14- Ik ook natuurlijk, maar dat is minder. Zou je het atelier nu niet eindelijk eens laten 15 schieten?

16- Ik heb er wel over gedacht, maar ik wil het volhouden. Wat moet ik in Dahlem 17 doen, als jij er niet bent? En ik voel dat de tegenstelling mij levendig houdt. Thuis 18 zou ik verstompen.

19- En misschien wil je met je ontwerpen invloed uitoefenen op-zeg desnoods de cultuur? - 20 - Je hebt het pijnlijk doorzien en ik voel het haast als een wraak over de vernedering 21 van vroeger, in den eersten tijd hier. Ik wil je niet hinderen met een weer-vraag, maar 22 wat wil jij met je huizen, behalve dan dienstbaar zijn aan de revolutie, al begrijp ik 23 nooit goed, hoe je dat eigenlijk opvat.

24- Ik wil, inderdaad, ten deele precies hetzelfde als jij: niet alleen mee-bouwen, maar 25 ook mee-heerschen.

26- En in ons beider gedachtengang is dat een verwerpelijk imperialisme, voor jou als 27 communist, voor mij als -

tekstkritische noten

aant.1- Als ex-katholiek?

2- Nee, als ex-Nietzscheaan.


Vorige Volgende