Dichtlievende uitspanningen

[p. 185]

Op het burgermeesterschap Van den Hoog-Edelen Groot-Achtbaaren heere
Den heer M^r. Cornelis Hop.

MAg ik in 't midden van myn zwerven en verdrieten,
Hier in myn Vaderland die blydschap nog genieten,
Dat ik Uw' glorie zie ten langverdienden top,
Uitmuntend Staatsgezant, ô nooit volpreezen Hop!
Kon ik den rechten toon nu op myn' snaaren zetten,
Dat ik naar pligt en schuld Uw' gaaven mogt trompetten
Maar neen! Uw' edle ziel bemint geen lofgebrom;
En in myn' toestand, die den lust neemt van myn leeven,
Zou uwe zedigheid my 't in 't geheel vergeeven,

Al bleef myn' Zangster heden stom.

Zal ik uit Roomsche en Grieksche boeken,

Tot loofwerk van myn dicht doorluchte naamen zoeken

[p. 186]

 

Van Groote Mannen, met onsterflyke eer bekroond,

 

Die de Oudheid ons misschien door een vergrootglas toont?

 

Wat soort van deugden kan Romein en Griek ons noemen,

 

Die wy in U niet met onze oogen zien en roemen?

 

Moet Gysbrechts Keizerskroon en zilvren wapenkruis

 

De vlag voor adelaars en bundelbylen stryken,

 

En hoeft het Amsterdams Stadhuis

 

Voor 't oude Kapitool te wyken?

 

De naneef op zyn' beurt zal van Uw Staatsbeleid,

 

(In wichtige Ampten en Bezendingen gebleeken)

 

Van Uw' standvaste deugd, Uw' edle deftigheid,

 

Uw' trouwe zucht voor 't Land meê met verwondring spreeken,

 

En by 't vermelden van Lands Vad'ren, welker deugd

 

En wysheid luister gaf aan 't Burgermeesterskussen,

 

Uw' Naam met gouden inkt afschetzen, en met vreugd

 

Uw' lof vermengen met den lof van Kuriussen.

 

ô Hop, ô Nestor in den Raad,

 

Gods zeegen schenke U Nestors jaaren!

 

Zo noem' men U nog lang 't Orakel van den Staat!

 

Zo moet Gy laat ten Hemel vaaren!

 

Zo blyve de Eernaam van Uw' glorieryken Stam

 

Onsterflyk met den roem en bloei van Amsterdam!

1753.