Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus
(1707)–Catharina van der Meulen–
Auteursrechtvrij
[pagina 58]
| |
Stemme: Courante Servante.
De Ziel.
WEgh werelts wellusten,
Die baert veel onrusten,
Als ghy hier van het menschen hert
Met vreught beseten wert,
In u soetigheden is bitter fenijn
Seer listelijck verborghen, iae d'eeuwighe pijn.
De Werelt.
Hoe wilt ghy dan vluchten
Mijn soete ghenuchten,
Die van soo veel wort groot gheacht?
G'en zyt niet wel bedacht:
Komt, komt frequenteren haer in uwe ieught,
Ghy sult noch altijt vinden veel meerder vreught.
| |
[pagina 59]
| |
De Ziel.
Al uwe bancketten
En schoone baletten,
Die nemen haest een treurigh ent
Sy zyn oock vol ellent:
't Is van geen estime dat ghy my voor-dient,
Die hier u vreughden derven, de eeuwighe wint.
De Werelt.
Nu sal ick mijn netten
Gaen over al setten,
En Satan op u hissen aen,
Die ghy niet kont weêr-staen,
En u sal bekoren het welderigh vleesch,
Dat ghy altijt sult wesen in droefheyt en vreesch.
De Ziel.
Dan sal ick my keere
Met vlijt tot den Heere,
Die in den strijt my sal bystaen,
| |
[pagina 60]
| |
Waer door ick sal ontgaen
De dubbele stricken, die ghy voor my set,
En u soo overwinnen door 't vierigh Ghebet.
De Werelt.
'k En acht niet dit praeten,
Als ghy zyt verlaeten
En hier in dorrigheyt ghestelt,
Dan sal ick met ghewelt
In u doen op-komen deydele vreught,
Die gy eertijts hanteerde in u ionge ieught.
De Ziel.
Ick sal my dan stellen
Om 't lichaem te quellen,
Met vasten en een hairen kleet,
Want ick nu ben bereet
Den wegh in te treden, die den Heer van al
Hier selver heeft ghewandelt op het aertsche dal.
Adieu mijne vrinden
Die ick seer beminden,
| |
[pagina 61]
| |
Adieu çieraet en tijd'lijck goet,
Ick sal met mijn ghemoet
Nu alleen aen-kleven, die uyt liefde groot
Aen't Cruys voor my quam sterven de bittere doodt.
EYNDE. |
|