Den Aenghenaemen rooselaer geplant in den hof van den heylighen vader Dominicus
(1707)–Catharina van der Meulen–
AuteursrechtvrijStemme: O valsche Vrouw.DOminice
Ick wensch de blommekens te plucken mê,
Die staen in uwen lieffelijcken hof
Tot Jesus, lof,
Aen wie ick dese weêr op-draeghen sal
Als zynde Schepper ende Heer van al.
O Violet!
Op u heb ick mijn herte eerst gheset,
Ghy zyt die uyt-beelt diep ootmoedigheyt,
En men verbeyt
| |
[pagina 62]
| |
Door dese deught, seer haest de Sonne-blom
Gheloof, Hoôp, Liefde van den Bruydegom.
Waer dat dan uyt
De alder-aenghenaemste Roose spruyt,
Patient' om te lijden teghenspoet,
Soo dat 't ghemoet
Daer mê de Leli' plucht op dese pleyn,
En leeft met Godt heel suyver ende reyn.
Nu sien ick aen
't Gers-blommeken, daer ick mijn oogh op slaen,
Om te verlaeten al het werelts goet,
Dat men hier moet
Abondoneren in al's en gheheel,
Sonder aenkleven tot het minste deel.
Wanneer ick sal
Bekomen 't Koren-blomken in dit dal,
De boogingh van den wil, en het verstant
Seer triumphant
| |
[pagina 63]
| |
Hier onder eenen mensch door Godt gestelt,
Die my wat ick moet doen oft laten melt.
O Gouwe-blom!
Ick soeck u mê te planten rommentom,
't Is goedertieren tot ieder te zijn
In alle pijn,
Daer ons de magde-lief toe maeckt bereyt;
Te leven hier altijt in matigheyt.
De Affricaen
Die vind' ick oock in desen blom-hof staen,
Waer door beteeckent wort godtvruchtigheyt,
En ons bereyt
Tot d'alder-schoonste blom-croon Impriael
Het zyn, ô mensch! De deughden al-te-mael.
Hier gaen ick dan
Van't lijdtsaem Dorrelerken, als ick kan,
Een haghe maecken, die dees blomkens al
Bewaeren sal,
| |
[pagina 64]
| |
Om daer te worden mê uyt d'aerd' verplant
Haest boven in het Hemels Vaderlant.
FINIS. |
|