Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken
(1694)–Catharina van der Meulen–
Auteursrechtvrij
[pagina 33]
| |
Die is gesloten nu ten midder-nacht,
In eenen armen stal,
Daer leyt het kint, dat ons verlossen sal,
Hemel, en Aerde komt versaemen,
Want Godt sent uyt den Throon,
Hier sijnen eygen Soon.
Nu isser 't leven in, oft lijden heeft begin,
Herodes wordt ontstelt in sijn gemoet,
En soeckt te dooden dit kleyn Kintjen soet,
Om dat van Davids stam
Uyt eene Maget op de wereldt quam,
Die 't rijck van Juda hier moest erven,
Den Schepter, en de Croon, met soo verheven Throon.
Hy geeft dan dit gebodt, dat men (ô droevich lodt!)
De Soontjes van twee jaeren dooden sou,
En past niet op het kermen, noch den rou,
Maer Joseph wiert geseyt
Snachts door den Engel: staet op, ende leyt
| |
[pagina 34]
| |
Het Kindeken met sijne Moeder
Ras naer Egypte lant, en vliet Herodes hant.
Maria die versucht, en sy met Jesus vlucht
Uyt Bethlehem, daer noyt soo grooten moort
Onder de Kinderen en was gehoort,
Want desen vreeden vorst
Naer het on-noosel Bloedt hier heeft gedorst,
Om dat hy niet en sou verliesen
Het Rijck dat hy besadt, en geen recht toe en hadt.
O Martelaeren soet, die eerst u jeughdigh bloet
Voor uwen Godt soo jonck hebt uyt-gestort,
Als hy hier mensch om ons gheboren wordt!
Het is u eene leer,
Waer med' ghy sijt geklommen tot den Heer,
En sult by hem daer triumpheeren
Met vreughden, en joleyt, in alle eeuwigheyt.
FINIS. |
|