|
| |
| |
| |
Een ander voor den selven Feestdagh.
Stemme: Slaept ghy noch Celidon.
KOmt, komt met vreughden nu naer Bethlehem,
Daer wordt gehoort, daer wordt gehoort een Seraphinsche stem,
Geheel Jerusalem, geheel Jerusalem
Weet dese blijschap niet, komt dan aensiet
In eenen armen Stal Godt van al,
Die ons nu verlossen sal,
De dry Koningen vernaemen
Dees geboorte triumphant,
Waerom sy gezaedelt quaemen
Spoedigh naer het Jodtsche landt,
Van soo ver' door een ster',
Daer verschenen wonderlijck,
| |
| |
Die verlaeten hebt u rijck.
Herodes Hof dat is hier in verblint,
En hy begeert, en hy begeert dit alder-soetste kint
Te dooden, soo men 't vint, te dooden soo men 't vint,
Wanneer hy heel verstoort, de Vorsten hoort,
Die van het Heydendom komen, om
't Kint te heeten willecom,
En aen hem vrymoedigh vraeghen,
Waer den nieuwen Koninck leyt,
Daer veel van de Wet naer saegen,
Maer Herodes heeft geseyt
Aen dees dry, die seer bly
Doen vertrocken saemen ras,
Viva, viva, want men las,
Daer sijn de Koningen gevallen neer,
In 't Stalleken, in 't stalleken, bekennende voor Heer
| |
| |
Het kleyne Kintjen teer, het kleyne Kintjen teer,
Haer Croone doen sy af, den gulden staf
Die achten sy oock niet, als men siet
Godt, en Mensch soo seer verniet,
Want hun hert in liefde branden
Tot dees hooge Majesteyt,
Van Gout, wieroock, myrr' bereyt
Voor dit Lam, als het quam
Daelen uyt des Hemels throon,
Hier nu op de aerdtsche woon.
Doen heeft het Kindeken gebenedijt
De Koningen, de Koningen, die op den selven tijdt
Sonder eenigh respijt, sonder eenigh respijt
Trecken gelijcker-hant, naer d'Ooste lant,
Daer sy met kloecken moet, al haer bloet
| |
| |
Storten noch uyt liefde soet:
Neemt nu Citers, en Tinbaelen,
Om door aengenaem gheluyt
't Kintjen Jesus te onthaelen,
Oft speelt op de duytsche fluyt,
Bewijst eer aen den Heer,
Die bereyt in sijnen throon,
Een on-sterffelijcke croon.
FINIS.
|
|
Auteursrechtvrij