Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

[p. 43]

Liedeken voor den Feest-dagh van de H. dry Coningen.

Stemme: Komt Herders, komt, en wilt toch eens aenhooren. (ofte) Menschen, aen-hoort mijn weenen ende klaeghen.

EEn Sterre is uyt Jacob op-geresen
Verr' in den Oosten, die seer triumphant
Heeft de dry Koningen den Wech gewesen
Naer Bethlehem, naer Bethlehem, om in het Jodtsche landt,
Te soecken 't Kindeken soo hoogh gepresen,
Als eenen snellen Hemelschen gesant.       Bis.

Naer derthien dagen hebben sy gevonden

Al daer de Goddelijcke Majesteyt:
Op hoy, en stroy, met wendeltjens gewonden,
Maer maeckten ras, maer maeckten ras hun schatten toens bereyt,

[p. 44]

 

En sijnde door de liefde heel verslonden,

 

Hebben aen-beden 't Kint met groot jolijt.       Bis.

 

Den oudsten komt als Koninck gout op-draegen

 

Aen dit soet Kindeken soo jonck, en teer;

 

Den tweeden brenght hier wieroock naer behaegen,

 

Bewijsende, bewijsende het Goddelijcke eer;

 

Siet oock den derden sonder te vertraegen

 

Als Mensch den Myrre offert sijnen Heer.

 

Naer dese zegen-rijcke offerhanden

 

Soo heeft het Kindeken gebenedijt

 

Met sijne kleyne, ende teere handen

 

De Koningen, de Koningen, die op den selven tijdt

 

Vertrocken wederom naer haere landen,

 

Wesende saemen vrolijck, en verblijt.

FINIS.