Het eensaem tortel-duyfken rustende op den aenghenaemen rooselaer gheplant in't hemels lust-hofken

Liedeken, voor den Feest-dagh van den Hemelvaert van de alder-heylighste Maget, ende Moeder Godts Maria.

Stemme: Ick drinck den nieuwen Most.

MAria Maghet schoon! verheven tot den throon,
Door d'alder-heylighste Dryvuldigheydt,
Om u diep-grondighe ootmoedigheydt:
Wy singhen uwen lof,
O Morgen-sterre! Van het Hemels hof,
Ghy sijt de deur, daer lanckx passeeren,
Naer dat beloofde landt, u minnaers triumphant.

[p. 112]

 

Ghewensten dageraet! ô soeten honich raet!

 

O Huys van gout! ô Vlies van Cedeon!

 

O Spieghel van de Goddelijcke Son!

 

O witte Leli reyn!

 

Ghesloten Hof! gezegende Fonteyn!

 

Die 't Hooft van het Serpent verpletten,

 

Dat 't Menschelijck geslacht heeft in doodt gebracht.

 

Moyses die sagh eens hier den dooren staen vol vier,

 

Die niet en wiert verbrandt, seght de Schriftuer:

 

Sijnde van u, ô Maget! een figuer:

 

Door 't eeuwigh Vaders woordt,

 

Door is gecomen op de Aerde voort

 

Sijn Godtheydt in u Menscheydt blaeckten,

 

Doen hy uyt liefde soet aen-nam u Vlees en Bloedt.

 

O Hooge Jacobs Leer! op wiens sop den Heer

 

Lagh vol glori', ende Majesteyt!

 

O Moeder van soo groote Moghentheyt!

 

O Arcke des verbont!

[p. 113]

 

Gulde Cibori' waer in't Manna stont.

 

Ghy sijt de Duyf die d'Olijf-tackxken

 

Hier van den vrede benckt, en aen de Werelt schenckt!

 

O weerde Patrooners! weest ons Advocaters

 

By uwen Soon, thoont die de Borsten soet,

 

Waer me dat gy hem hier hebt op-gevoet.

 

Wilt middelersse sijn:

 

Om te bevrijden van de helsche pijn,

 

Daer hy aen 't Cruys is voor gestorven.

 

Versoeckt dat sijne doodt ons leyt in uwen schoot.

FINIS.