De cleyn vverelt

[fol. 38r]

[Diogenes leer met een vreemt bediet]

Diogenes leer met een vreemt bediet,
Wie menschen gheheeten moghen syn, oft niet.

Psalm. 39.

Och hoe gants ydel is alle mensche,
Die hier is levende naer synen vvensche.

[fol. 38v]

 

EEns op den middach ginc Diogenes deur die stede

 

Met licht, en met een kudse, dies elck daerom loech,

 

En vraeghden hem vvaeromme dat hy sulcx dede.

 

Hy sprack ick soeck menschen, naer mijn ghevoech.

 

VVel (seyden sy) hier syn menschen ghenoech.

 

Ghylien en syt geen menschen, sprac hy overluyt,

 

VVant soo ick aenmercken mach spaey en vroech,

 

V beestelijck leven en ghevet niet vvt.

 

Die een mensch vvil ghenaemt syn, moet syn leven ruyt,

 

Ende alle syne vvercken, ende syn manieren,

 

Voorsichtichlyc, met redene, tot deuchden stieren.