Verzamelde gedichten(1961)–Adriaan Morriën– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 33] [p. 33] Mismaakte Een redeloze vloek bedwong zijn leven; mismaakte, zei hij met een scheve mond als hij zijn ongeluk weerspiegeld vond, en ieder raam heeft aan zijn lot misdreven. Hij zag hoe elke voetstap hem verlaagde, er was geen troost, zijn hele leven zou eenzaam verkrimpen zonder vriend of vrouw... hij vloekte als zijn moeder hem beklaagde. Eerst gaf hij God de schuld en toen de mensen, daarna zichzelf, maar moedeloos tenslotte zweeg hij verbeten als men hem bespotte. En toch, afkerig van geloof en wensen, als hij verwonderd naar de wereld zag, betrapte hij zich bitter op een lach. Vorige Volgende